Του Κωνσταντίνου Παπαδόπουλου
Τον έλεγαν Νικόλα (στου Φιλοπάππου), την έλεγαν Ελένη (στη Ρόδο), τον έλεγαν Κωνσταντίνο (στους Βουλιαράτες), όπως των έλεγαν Ζακ (στο κέντρο της Αθήνας) ή Αλέξανδρο (πριν 10 χρόνια στα Εξάρχεια). Ακόμα, την έλεγαν Άννυ (στη Μιχαήλ Βόδα), Ειρήνη (στην Αιτωλοακαρνανία), Θεοδώρα (στη Ριζούπολη). 99 συνάνθρωποί μας με ονοματεπώνυμο έχασαν τη ζωή τους το καλοκαίρι (στο Μάτι). Τόσοι άλλοι… Επίσης τη λένε Μυρτώ και ζει με ανεπανόρθωτες βλάβες (από το συμβάν στην Πάρο, πριν λίγα χρόνια)! Ανθρώπινες ψυχές! Κάθε ανθρώπινη απώλεια, ανεπανόρθωτη, ή μη, βλάβη που προκαλείται από επέμβαση ή δράση άλλου ανθρώπου αποτελεί έγκλημα! Αποτελεί ενέργεια καταδικαστέα τόσο από τους ανθρώπους όσο, πολύ περισσότερο, και από τον Θεό!
Είναι τουλάχιστον προσβλητικό να γίνονται επιλεκτικές αναφορές και να μνημονεύονται ονόματα ανθρώπων που έχουν «φύγει» από κοντά μας και ταυτόχρονα να λησμονούνται άλλοι που «αποχώρησαν» με παρόμοιο τρόπο. Ίσως θα πρέπει να κρατούμε όλοι και τις επιφυλάξεις μας, όταν δικαστική έρευνα βρίσκεται σε εξέλιξη, όταν δεν έχουν διευκρινιστεί τα πραγματικά αίτια θανάτου, όταν δεν είναι ξεκάθαρες οι συνθήκες και οι πραγματικοί λόγοι για τον χαμό κάποιου ανθρώπου. Κανείς δεν έχει το δικαίωμα να καπηλεύεται και να βεβηλώνει μνήμες! Να συκοφαντεί και να «σκυλεύει» πάνω στον θάνατο ενός ανθρώπου! Να χρησιμοποιεί ως όπλο του στο δημόσιο λόγο, ως δικαιολογία ή ως επιχείρημα, το θάνατο ενός συνανθρώπου μας, και παράλληλα να ειρωνεύεται ή να αφήνει υπονοούμενα για το θάνατο ενός άλλου! Σε καμία περίπτωση! Πόσο μάλλον όταν υπάρχουν αμφιβολίες ή δεν γνωρίζει συγκεκριμένα τα γεγονότα και απλά εικάζει ή βγάζει συμπεράσματα από συγκεχυμένες πληροφορίες που διαρρέουν, για τον α ή β λόγο, δεξιά κι αριστερά!
Επειδή βαδίζουμε σε προεκλογική περίοδο και ήδη ακούμε πολλά σε πολιτικές ομιλίες, επειδή επιχειρείται διαχωρισμός σε «δικούς μας» νεκρούς και «νεκρούς των άλλων» (κάτι παρόμοιο με τις οπαδικές αντιμαχίες οργανωμένων οπαδών κερκίδας) επισημαίνω το γεγονός για να σταματήσει εδώ! «Ύβρις»! Η χειρότερη δυνατή, στη μνήμη των νεκρών!
Η κοινωνία δεν αντέχει άλλες διχαστικές συμπεριφορές! Οι πολιτικοί οφείλουν να σεβαστούν τον ΑΝΘΡΩΠΟ-ΠΟΛΙΤΗ πάνω απ’ όλα! Φθάσαμε στο σημείο πέραν των γνωστών προεκλογικών «θα» να βαφτίζονται «φασίστες» όλοι όσοι κρατούν την ελληνική σημαία ή όσοι προσπαθούν να υπερασπιστούν κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας για να ικανοποιηθούν πολιτικά ακροατήρια. Να καταργούνται, «ετσιθελικά», κεφάλαια της ιστορίας μας προκειμένου να εξυπηρετηθούν συμφέροντα. Να διακρίνονται επεισόδια και πράξεις βίας από αντιεξουσιαστές και ακροαριστερούς από αυτά από ακροδεξιούς και φασίστες! Λες και οποιαδήποτε πράξη βίας, από όπου κι αν προέρχεται, κάθε βανδαλισμός, λεηλασία και παράνομη ενέργεια δεν πρέπει να αντιμετωπίζεται με πρόληψη και καταστολή! Κάθε επίθεση ανθρώπου σε άνθρωπο!
Δεν υπάρχουν περιθώρια στην Ελλάδα για επόμενους εμφύλιους! Κι αν «άλογα όντα» δεν θέλουν να το αντιληφθούν, οφείλουμε οι περισσότεροι, «έλλογα όντα, γαρ», να τους το κάνουμε σαφές! Απλά και μόνο γιατί «κατόπιν της ύβρις, …έπεται η νέμεσις»!
