Του Κωνσταντίνου Παπαδόπουλου
Αγιά Σοφιά, Μονή της Χώρας και Τουρκία
Η μετατροπή της Αγίας Σοφιάς και της Μονής της Χώρας σε τζαμιά παραβιάζει τη Σύμβαση της UNESCO για την προστασία των μνημείων παγκόσμιας κληρονομιάς (1972), που έχει επικυρωθεί ΚΑΙ από την Τουρκία, και ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΙ τις ΜΟΝΟΜΕΡΕΙΣ εθνικές ενέργειες, σε ότι αφορά τη διαχείριση των συγκεκριμένων μνημείων. Πόσο δίκιο έχουν να ισχυρίζονται ορισμένοι ότι είναι στην διακριτική ευχέρεια της Τουρκίας η αλλαγή καθεστώτος (χρήσης) των δύο μνημείων που έχουν χαρακτηριστεί ως Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς από την UNESCO (σε μια Σύμβαση που έχει υπογράψει ΚΑΙ η Τουρκία), επειδή – και μόνο – βρίσκονται εντός της επικράτειάς της;
“CONVENTION CONCERNING THE PROTECTION OF THE WORLD CULTURAL AND NATURAL HERITAGE […]
(http://whc.unesco.org/archive/convention-en.pdf)
Article 4
Each State Party to this Convention recognizes that the duty of ensuring the identification, protection, conservation, presentation and transmission to future generations of the cultural and natural heritage referred to in Articles 1 (“cultural heritage”) and 2 (“natural heritage”) and situated on its territory, belongs primarily to that State. It will do all it can to this end, to the utmost of its own resources and, where appropriate, with any international assistance and co-operation, in particular, financial, artistic, scientific and technical, which it may be able to obtain.”
Μετάφραση
«ΣΥΜΒΑΣΗ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΟΥ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΥ ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΟΥ ΚΤΗΜΑΤΟΣ (ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑΣ) Άρθρο 4 Κάθε Κράτος Μέρος της παρούσας Σύμβασης αναγνωρίζει ότι το καθήκον της διασφάλισης της ταυτοποίησης, προστασίας, διατήρησης, παρουσίασης και μετάδοσης σε μελλοντικές γενιές της πολιτιστικής και φυσικής κληρονομιάς που αναφέρεται στα Άρθρα 1 («πολιτιστικό μνημείο») και 2 («φυσικό μνημείο») και βρίσκεται στην επικράτειά του, ανήκει πρωτίστως σε αυτό. Κατάσταση. Θα κάνει ό, τι μπορεί για το σκοπό αυτό, στο έπακρο των δικών της πόρων και, όπου ενδείκνυται, με οποιαδήποτε διεθνή βοήθεια και συνεργασία, ιδίως οικονομικά, καλλιτεχνικά, επιστημονικά και τεχνικά, τα οποία μπορεί να αποκτήσει.»
Article 5
To ensure that effective and active measures are taken for the protection, conservation and presentation of the cultural and natural heritage situated on its territory, each State Party to this Convention shall endeavor, in so far as possible, and as appropriate for each country:
(a)to adopt a general policy which aims to give the cultural and natural heritage a function in the life of the community and to integrate the protection of that heritage into comprehensive planning programmes;
(b)to set up within its territories, where such services do not exist, one or more services for the protection, conservation and presentation of the cultural and natural heritage with an appropriate staff and possessing the means to discharge their functions;
(c)to develop scientific and technical studies and research and to work out such operating methods as will make the State capable of counteracting the dangers that threaten its cultural or natural heritage;
(d)to take the appropriate legal, scientific, technical, administrative and financial measures necessary for the identification, protection, conservation, presentation and rehabilitation of this heritage; and 4
(e)to foster the establishment or development of national or regional centres for training in the protection, conservation and presentation of the cultural and natural heritage and to encourage scientific research in this field.” Μετάφραση Άρθρο 5 Για να διασφαλιστεί ότι λαμβάνονται αποτελεσματικά και ενεργά μέτρα για την προστασία, τη διατήρηση και την παρουσίαση της πολιτιστικής και φυσικής κληρονομιάς που βρίσκεται στην επικράτειά του, κάθε Κράτος Μέρος της παρούσας Σύμβασης καταβάλλει προσπάθειες, στο μέτρο του δυνατού, και κατά περίπτωση για κάθε χώρα : α) να υιοθετήσει μια γενική πολιτική που αποσκοπεί στην παροχή της πολιτιστικής και φυσικής κληρονομιάς σε λειτουργία στη ζωή της κοινότητας και στην ενσωμάτωση της προστασίας αυτής της κληρονομιάς σε ολοκληρωμένα προγράμματα προγραμματισμού · (β) να δημιουργεί εντός της επικράτειάς του, όπου δεν υπάρχουν τέτοιες υπηρεσίες, μία ή περισσότερες υπηρεσίες για την προστασία, τη διατήρηση και την παρουσίαση της πολιτιστικής και φυσικής κληρονομιάς με κατάλληλο προσωπικό και να διαθέτει τα μέσα για την εκπλήρωση των καθηκόντων τους · γ) να αναπτύξει επιστημονικές και τεχνικές μελέτες και έρευνες και να επεξεργαστεί μεθόδους λειτουργίας που θα καταστήσουν το κράτος ικανό να αντιμετωπίσει τους κινδύνους που απειλούν την πολιτιστική ή φυσική του κληρονομιά · (δ) να λάβει τα κατάλληλα νομικά, επιστημονικά, τεχνικά, διοικητικά και οικονομικά μέτρα που απαιτούνται για τον προσδιορισμό, την προστασία, τη διατήρηση, την παρουσίαση και την αποκατάσταση αυτής της κληρονομιάς · και4 ε) να προωθήσει τη δημιουργία ή την ανάπτυξη εθνικών ή περιφερειακών κέντρων για την κατάρτιση στην προστασία, τη διατήρηση και την παρουσίαση της πολιτιστικής και φυσικής κληρονομιάς και να ενθαρρύνει την επιστημονική έρευνα στον τομέα αυτό. Article 6 1. Whilst fully respecting the sovereignty of the States on whose territory the cultural and natural heritage mentioned in Articles 1 and 2 is situated, and without prejudice to property right provided by national legislation, the States Parties to this Convention recognize that such heritage constitutes a world heritage for whose protection it is the duty of the international community as a whole to co-operate. 2. The States Parties undertake, in accordance with the provisions of this Convention, to give their help in the identification, protection, conservation and presentation of the cultural and natural heritage referred to in paragraphs 2 and 4 of Article 11 if the States on whose territory it is situated so request. 3. Each State Party to this Convention undertakes not to take any deliberate measures which might damage directly or indirectly the cultural and natural heritage referred to in Articles 1 and 2 situated on the territory of other States Parties to this Convention. Μετάφραση Άρθρο 6 1. Ενώ σέβεται πλήρως την κυριαρχία των Κρατών στην επικράτεια των οποίων βρίσκεται η πολιτιστική και φυσική κληρονομιά που αναφέρεται στα Άρθρα 1 και 2, και με την επιφύλαξη του δικαιώματος ιδιοκτησίας που προβλέπεται από την εθνική νομοθεσία, τα Κράτη Μέρη της παρούσας Σύμβασης αναγνωρίζουν ότι τέτοια κληρονομιά αποτελεί παγκόσμια κληρονομιά για την προστασία της οποίας είναι καθήκον της διεθνούς κοινότητας στο σύνολό της να συνεργάζεται. 2. Τα συμβαλλόμενα κράτη δεσμεύονται, σύμφωνα με τις διατάξεις της παρούσας σύμβασης, να παρέχουν τη βοήθειά τους στον προσδιορισμό, την προστασία, τη διατήρηση και την παρουσίαση της πολιτιστικής και φυσικής κληρονομιάς που αναφέρεται στις παραγράφους 2 και 4 του άρθρου 11, εάν τα κράτη των οποίων επικράτεια που βρίσκεται, κατόπιν αιτήματος. 3. Κάθε Κράτος Μέρος της παρούσας Σύμβασης δεσμεύεται να μην λάβει εσκεμμένα μέτρα που θα μπορούσαν να βλάψουν άμεσα ή έμμεσα την πολιτιστική και φυσική κληρονομιά που αναφέρεται στα Άρθρα 1 και 2 που βρίσκονται στο έδαφος άλλων Κρατών Μερών της παρούσας Σύμβασης.
“Operational Guidelines for the Implementation of the World Heritage Convention” […]
(http://whc.unesco.org/archive/opguide08-en.pdf)
“Legislative, regulatory and contractual measures for protection
- Legislative and regulatory measures at national and local levels should assure the survival of the property and its protection against development and change that might negatively impact the outstanding universal value, or the integrity and/or authenticity of the property. States Parties should also assure the full and effective implementation of such measures.”
Μετάφραση
«Επιχειρησιακές οδηγίες για την εφαρμογή της Σύμβασης Παγκόσμιας Κληρονομιάς
Νομοθετικά, κανονιστικά και συμβατικά μέτρα προστασίας
- Τα νομοθετικά και ρυθμιστικά μέτρα σε εθνικό και τοπικό επίπεδο θα πρέπει να διασφαλίζουν την επιβίωση της ιδιοκτησίας και την προστασία της από την ανάπτυξη και την αλλαγή που ενδέχεται να επηρεάσουν αρνητικά την εξαιρετική καθολική αξία ή την ακεραιότητα και / ή την αυθεντικότητα της ιδιοκτησίας. Τα συμβαλλόμενα κράτη πρέπει επίσης να διασφαλίσουν την πλήρη και αποτελεσματική εφαρμογή τέτοιων μέτρων.»
“Boundaries for effective protection
- The delineation of boundaries is an essential requirement in Operational Guidelines for the Implementation of the World Heritage Convention25
the establishment of effective protection of nominated properties. Boundaries should be drawn to ensure the full expression of the outstanding universal value and the integrity and/or authenticity of the property.”
Μετάφραση
«Όρια για αποτελεσματική προστασία 99. Η οριοθέτηση των ορίων αποτελεί ουσιαστική απαίτηση στις επιχειρησιακές κατευθυντήριες γραμμές για την εφαρμογή της σύμβασης παγκόσμιας κληρονομιάς 25 η καθιέρωση αποτελεσματικής προστασίας των ονομαστικών ακινήτων. Τα όρια πρέπει να καθοριστούν για να διασφαλιστεί η πλήρης έκφραση της εξαιρετικής καθολικής αξίας και της ακεραιότητας ή / και της αυθεντικότητας της ιδιοκτησίας.» “PERIODIC REPORTING ON THE IMPLEMENTATION OF THE WORLD HERITAGE CONVENTION
- States Parties are requested to submit reports to the UNESCO General Conference through the World Heritage Committee on the legislative and administrative provisions they have adopted and other actions which they have taken for the application of the Convention, including the state of conservation of the World Heritage properties located on their territories. Article 29 of the World Heritage Convention and Resolutions of the 11th session of the General Assembly of States Parties (1997) and the 29th session of the UNESCO General Conference.”
Μετάφραση
«ΠΕΡΙΟΔΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΗΣ ΣΥΜΒΑΣΗΣ ΤΟΥ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΥ ΚΤΗΜΑΤΟΣ
199. Τα Κράτη Μέρη καλούνται να υποβάλουν εκθέσεις στη Γενική Διάσκεψη της UNESCO μέσω της Επιτροπής Παγκόσμιας Κληρονομιάς σχετικά με τις νομοθετικές και διοικητικές διατάξεις που έχουν υιοθετήσει και άλλες ενέργειες που έχουν αναλάβει για την εφαρμογή της Σύμβασης, συμπεριλαμβανομένης της κατάστασης διατήρησης των περιουσιών της Παγκόσμιας Κληρονομιάς που βρίσκονται στην επικράτειά τους. Άρθρο 29 της Σύμβασης Παγκόσμιας Κληρονομιάς και Ψηφίσματα της 11ης συνόδου της Γενικής Συνέλευσης των Συμβαλλομένων Κρατών (1997) και της 29ης συνόδου της Γενικής Διάσκεψης της UNESCO.»
“201. Periodic Reporting serves four main purposes:
- a) to provide an assessment of the application of the World Heritage Convention by the State Party;
- b) to provide an assessment as to whether the outstanding universal value of the properties inscribed on the World Heritage List is being maintained over time;
- c) to provide up-dated information about the World Heritage properties to record the changing circumstances and state of conservation of the properties;
- d) to provide a mechanism for regional co-operation and exchange of information and experiences between States Parties concerning the implementation of the Convention and World Heritage conservation.
“202.Periodic Reporting is important for more effective long term conservation of the properties inscribed, as well as to strengthen the credibility of the implementation of the Convention.”
Μετάφραση
«201. Η Περιοδική Αναφορά εξυπηρετεί τέσσερις βασικούς σκοπούς: α) να παρέχει αξιολόγηση της εφαρμογής της Σύμβασης Παγκόσμιας Κληρονομιάς από το Κράτος Μέρος · β) να παράσχει μια εκτίμηση για το κατά πόσον διατηρείται με την πάροδο του χρόνου η εξαιρετική καθολική αξία των ιδιοτήτων που είναι εγγεγραμμένα στον Κατάλογο Παγκόσμιας Κληρονομιάς · γ) να παρέχει ενημερωμένες πληροφορίες σχετικά με τις ιδιότητες της Παγκόσμιας Κληρονομιάς για την καταγραφή των μεταβαλλόμενων συνθηκών και της κατάστασης διατήρησης των ακινήτων · δ) να παρέχει μηχανισμό περιφερειακής συνεργασίας και ανταλλαγής πληροφοριών και εμπειριών μεταξύ των συμβαλλομένων κρατών σχετικά με την εφαρμογή της Σύμβασης και τη διατήρηση της παγκόσμιας κληρονομιάς. 202. Η περιοδική αναφορά είναι σημαντική για πιο αποτελεσματική μακροπρόθεσμη διατήρηση των εγγεγραμμένων ιδιοτήτων, καθώς και για την ενίσχυση της αξιοπιστίας της εφαρμογής της Σύμβασης.» Κατόπιν όλων των παραπάνω, το γιατί η UNESCO και η Διεθνής Κοινότητα, αλλά και η Ελληνική Δημοκρατία, δεν αντέδρασαν πιο δυναμικά στη μετατροπή της Αγίας Σοφιάς και της Μονής της Χώρας σε τζαμιά, μεταβάλλοντας την αυθεντικότητα, τις καθολικές αξίες και τις ιδιότητες που συνοδεύουν τα δύο ιστορικά μνημεία, από τη ΜΟΝΟΜΕΡΗ ενέργεια της Τουρκίας, είναι απορίας άξιο! Ή ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ;
