Του Νίκου Φυλάγγελου
Το χαρτί των αναδρομικών… Από αυτά που δεν φαίνονται με μια πρώτη ανάγνωση, μόλις όμως ξεκινήσει η σχετική συζήτηση “μεταξύ φίλων”, σε μια παρέα ή ένα σπίτι, καταλαβαίνεις ότι από τους παράγοντες που, ελληνιστί αποκαλούμε… decision makers.
Όπως έκανε και με το θέμα των συντάξεων, όπου αξιοποίησε την απρόσμενη αφέλεια πολιτικών αντιπάλων του και δημοσιογράφων, ο Αλέξης Τσίπρας επιχειρεί και πάλι να οικοδομήσει ένα μωσαϊκό στρατηγικής… κορύφωσης.
Έβαλε στην ατζέντα το θέμα, του έδωσε… θρυλικές διαστάσεις, υπό την έννοια ότι θα απαιτηθούν αρκετά δισεκατομμύρια ευρώ για να ικανοποιηθούν όλοι οι δικαιούχοι, και έβαλε τα κόμματα της αντιπολίτευσης και τους δημοσιογράφους, στη διαδικασία να περάσουν και πάλι, όμως με τις συντάξεις, στη λάθος πλευρά της Ιστορίας.
Ο ίδιος, διατηρεί το προνόμιο του αιφνιδιασμού. Να δώσει δηλαδή, περισσότερα από αυτά που μπορεί. Ειδικά αν διαπιστώσει ότι, χάνει οριστικά τις εκλογές.
Σε μια τέτοια περίπτωση, ο λογαριασμός θα περάσει στην επόμενη κυβέρνηση. Σε συνθήκες “απειλής παρένθεσης”, με φόντο τις προεδρικές εκλογές του 2020, και το ενδεχόμενο να στηθούν εκ νέου τότε κάλπες, Και μάλιστα, με απλή αναλογική.
Η κάνουλα των αναδρομικών θα αυξομειώνεται ανάλογα με τον χρόνο διεξαγωγής των εκλογών.
Καμία αμφιβολία να μην έχετε επ’ αυτού.
