Του Νίκου Φυλάγγελου
Το Οικουμενικό Πατριαρχείο περιγράφεται ιστορικά και θεολογικά ως η “Μητέρα Εκκλησία” της Ορθοδοξίας. Και έτσι είναι. Στην καρδιά κάθε Χριστιανού. Γιατί στην πραγματικότητα, το φως που εκπέμπει το Φανάρι τα τελευταία χρόνια, έχει συρρικνωθεί αναφορικά με την εμβέλειά του.
Φταίει η ασφυκτική πίεση και η απειλή από μια Τουρκία που γίνεται όλο και πιο ακραία και επικίνδυνη. Φταίει η γιγάντωση του Πατριαρχείου Μόσχας, που εξελίχτηκε σε κεντρικό πυλώνα της πολιτικής και διπλωματικής επέλασης του Βλαντιμίρ Πούτιν. Φταίει η μερική αποστασιοποίηση του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων, που κουβαλάει το “ισοδύναμο” του τόπου όπου μαρτύρησε ο Χριστός. Και φυσικά, φταίει και ο ίδιος ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος, με μια σειρά από αποφάσεις και επιλογές.
Δεν είναι η στιγμή για να θυμηθούμε τις κατά καιρούς συγκρούσεις του Οικουμενικού Πατριάρχη με την Ελλαδική Εκκλησία. Κυρίως με τον μακαριστό Αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο, αλλά και με τον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο. Μια αντίστοιχη απόφαση και επιλογή του κ. Βαρθολομαίου, την οποία “πληρώνει” η Ορθοδοξία με την εχθρική στάση της Ρωσίας στην ηθική και ιστορική προσβολή Ερντογάν μέσω της Αγίας Σοφίας, αφορά το αυτοκέφαλο της Ουκρανικής Εκκλησίας.
Ένα θέμα που εξόργισε τη Μόσχα, τον Πατριάρχη Κύριλλο και φυσικά τον Βλαντιμίρ Πούτιν. Από εκκλησιαστικής πλευράς, ο Οικουμενικός Πατριάρχης έχει… τα δίκια του. Η Εκκλησία ωστόσο δεν ήταν πότε αποξενωμένη από την πολιτική. Αντιθέτως, βρέθηκε πάντα στον πυρήνα της.
Αυτή την επιλογή του κ. Βαρθολομαίου “πληρώνουμε” σήμερα, με τη στάση της Ρωσίας στο θέμα της Αγίας Σοφίας. Και όπως αποδεικνύεται, την πληρώνουμε ακριβά. Γιατί, όσες ξένες δυνάμεις και πολιτικοί παράγοντες επιθυμούσαν την αυτοκεφαλία της Ουκρανικής Εκκλησίας, περιορίζονται σε… παρηγορητικούς λόγους για το θέμα της Αγίας Σοφίας.
Φυσικά, δεν είναι αυτός, ούτε ο μοναδικός, ούτε ο κύριος λόγος για την εχθρική στάση Πούτιν. Είναι όμως μια βολική δικαιολογία για τον Ρώσο Πρόεδρο. Και το Οικουμενικό Πατριαρχείο του την προσέφερε… απλόχερα.
