Της Ελένης Κωστοπούλου
Με βάση τους οικονομολόγους, ως κύριο οικονομικό πρόβλημα θεωρείται η έλλειψη αγαθών σε συνδυασμό με την ύπαρξη άπειρων αναγκών. Στην πραγματικότητα όμως, αυτό καταρρίπτεται από τη στιγμή που η τεχνολογία έχει βοηθήσει στο να παράγονται κάθε είδους προϊόντα για όλες τις προτιμήσεις. Ειδικότερα, στον τομέα των τροφίμων υπάρχει αφθονία τροφών και σε ποσότητα αλλά και σε ποιότητα. Τα ράφια των σούπερ μάρκετ είναι γεμάτα και έτσι, ο κάθε καταναλωτής, έχει τη δυνατότητα να επιλέξει συνδυασμούς τροφίμων που καλύπτουν κάθε διατροφική τους επιλογή. Επίσης, συναντάμε άπειρα καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος, τα οποία, καλύπτουν ακόμη και τις πιο παράξενες βουλιμικές μας τάσεις. Η πλειοψηφία των τροφίμων είναι ελεγμένα για την ποιότητά τους και θα περίμενε κανείς, όλοι οι συνάνθρωποί μας να μην επηρεάζονται σε ότι αφορά την υγεία τους από την κατανάλωση των τροφών που προσφέρονται.
Αντίθετα σήμερα παρατηρούμε ότι, στον ανθρώπινο πληθυσμό υπάρχουν πολλοί, οι οποίοι, υποφέρουν από πίεση, χοληστερίνη, καρδιά και ανίατες ασθένειες. Χωρίς να διεκδικούμε τον τίτλο του διατροφολόγου αλλά ακούγοντας τους επιστήμονες αυτούς, διαπιστώνουμε ότι, σημαντικό μέρος των παραπάνω ασθενειών οφείλεται στην υπερκατανάλωση και χωρίς μέτρο τροφών, που τελικά επιβαρύνουν την ανθρώπινη υγεία πάρα την ωφελούν.
Τα παραπάνω καταδεικνύουν ότι, η βουλιμία των ανθρώπων είναι αυτή που οδηγεί σε τέτοιου είδους διατροφικές συμπεριφορές, με αποτέλεσμα να ταλαιπωρούνται και οι ίδιοι άνθρωποι και οι οικείοι τους.
“Πάν μέτρον άριστον” έλεγαν οι αρχαίοι Έλληνες και το υιοθετούσαν. Η φράση τους αυτή αναφέρονταν κατά κύριο λόγο στη διατροφή.
Τη ρήση αυτή την καταπατάμε πλέον με την καθημερινή υπερκατανάλωση πάσης φύσεως τροφών, οι οποίες, μπορεί πρόσκαιρα να ευχαριστούν το πεπτικό μας σύστημα αλλά μακροχρόνια επιβαρύνουν ζωτικά όργανα του ανθρώπινου σώματος.
Ακραίες φωνές αναφέρουν ότι, η παγκόσμια βιομηχανία τροφίμων προσφέρει τρόφιμα στα οποία, εθίζεται ο ανθρώπινος οργανισμός όπως θα γινόταν για παράδειγμα με το τσιγάρο. Ίσως, η παραπάνω άποψη να απέχει παρασάγγας από την πραγματικότητα. Ίσως όμως, να είναι εγγύτερα απ’ ότι γνωρίζουμε. Σε κάθε περίπτωση και αφού στις μέρες μας γίνεται λόγος για ατομική ευθύνη, πρέπει να προσέχουμε τη διατροφή μας και να ακούμε τους ειδικούς. Ο συνδυασμός μιας καλής διατροφής με την άθληση την αποφυγή καταχρήσεων και την επαφή με το νερό και τη φύση το σίγουρο είναι ότι θα οδηγήσει σε ποιοτικότερη ζωή. Με άλλα λόγια πρέπει να προστατεύσουμε τους εαυτούς μας από δυσάρεστες μελλοντικές καταστάσεις υγείας γιατί το οφείλουμε σε εμάς αλλά και στους δικούς μας ανθρώπους.
