Της Ελένης Κωστοπούλου
Σε παλαιότερα άρθρα μας έχουμε αναφέρει την αξία της πρωτογενούς παραγωγής για την χώρα μας σε ότι αφορά την αυτάρκειά της αλλά και τη βελτίωση των εξαγωγικών επιδόσεων. Επίσης, έχουμε τονίσει ότι, η Ελλάδα διαθέτει τεράστιο ενεργειακό πλούτο σε υδρογονάνθρακες, ορυκτά, νερό και ήλιο. Από τη γεωγραφική της θέση βρίσκεται στο σταυροδρόμι τριών από τις πέντε Ηπείρους και θα μπορούσε να το εκμεταλλευτεί πολυποίκιλα.
Στις σημερινές συνθήκες όπου, ο κορωνοϊός μαστίζει ανελέητα τον πλανήτη, η χώρα μας εκτός από φωτεινός σηματοδότης για το πως αντιμετωπίζεται μία κρίση, πρέπει να γίνει ο “χορηγός” των παραγόμενων προϊόντων, όχι μόνο ως προς τους γείτονες αλλά και σε απομακρυσμένες χώρες. Τα ελληνικά προϊόντα της πρωτογενούς παραγωγής για εμάς τους Έλληνες είναι γνωστό ότι, διαθέτουν υπεραξία. Σιγά – σιγά γίνεται αυτό αντιληπτό και από άλλες χώρες του πλανήτη. Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι, ο Ιταλός, ο Γάλλος, ο Γερμανός και άλλοι έμποροι, θα είναι εκείνοι που θα αγοράσουν τα δικά μας προϊόντα, ώστε, να τα μεταπουλήσουν στις πατρίδες τους. Το ίδιο μπορεί να συμβεί και σε μεταποιητικούς κλάδους, όπως η ένδυση- υπόδηση – κατασκευές. Τα παραπάνω, ίσως, μείνουν ευκολόγια αν το ελληνικό κράτος δεν ενισχύσει την ιδιωτική πρωτοβουλία και συγκεκριμένα τους δυνητικούς αγρότες και μεταποιητές. Μέσα από αυτή την ενίσχυση θα έρθει αυτό που ονομάζουμε ανάπτυξη και το ιδιωτικό επιχειρείν θα δώσει σημαντικές λύσεις και στο πρόβλημα της ανεργίας. Οι Έλληνες είμαστε ένας λαός που δουλεύουμε. Εξ άλλου το έχουμε αποδείξει πολλάκις και στο εξωτερικό.
Για παράδειγμα, οι Έλληνες οικονομικοί μετανάστες της Γερμανίας, των ΗΠΑ και άλλων χωρών εργάζονται περισσότερες από οκτώ ώρες την ημέρα αποτελώντας πρότυπα εργαζομένων διεθνώς. Σε κρίσιμες στιγμές αναδεικνύεται ότι, δεν το βάζουμε κάτω και διαχειριζόμαστε τις κρίσεις με τρόπο πρακτικό- συστηματικό – αποτελεσματικό. Σήμερα λοιπόν, το κράτος καλείται να βοηθήσει οικονομικά τους ιδιώτες επιχειρηματίες του πρωτογενούς και δευτερογενούς τομέα. Πρέπει να γίνουμε εργοτάξιο. Η κρίση του κορωνοϊού μπορεί να είναι εφιάλτης για όλους αλλά αποτελεί το σημείο μηδέν για μία πολύ δυνατή επανεκκίνηση των δύο τομέων που αναφέρθηκαν. Όλα αυτά σε συνδυασμό με την ελληνική τουριστική βιομηχανία και την παροχή υπηρεσιών που αποτελούν τμήματα του τριτογενούς τομέα, θα προσδώσουν στη χώρα μας εκείνα τα αναπτυξιακά χαρακτηριστικά, τα οποία, θα διαψεύσουν την άποψη ότι το 2021, θα υπάρξει βαθιά ύφεση. Οι απόψεις όλων των πολιτικών παρατάξεων από την άκρα αριστερά μέχρι και την άκρα δεξιά, συγκλίνουν στο ό,τι η πρωτογενής παραγωγή είναι το “όχημα” και η ανάπτυξη ο προορισμός.
Η παραπάνω σύγκλιση των απόψεων δείχνει αν μη τι άλλο ότι τελικά, υπάρχει μία αρραγής ενότητα στις πολιτικές απόψεις και κατά συνέπεια και στους Έλληνες πολίτες, κάτι που επίσης έχει αποδειχθεί σε πολύ κρίσιμες εποχές. Οι φορές που οι Έλληνες ήταν διαιρεμένοι έχουν να κάνουν με εξωγενείς και εξωτερικούς παράγοντες που επιθυμούν αυτή την διαίρεση. Δυστυχώς όμως γι’ αυτούς οι Έλληνες στέκονται ενωμένοι σε γενικές γραμμές και έχουν ως όραμά τους να βελτιώνονται και να ζουν με ποιότητα, εξ άλλου η ζωή στη χώρα μας είναι ποιοτικότερη από άλλες χώρες που βαυκαλίζονται ότι, είμαστε το αποπαίδι της Ευρώπης και του κόσμου.
