Γράφει ο Δημήτρης Ριζούλης
Όλοι αυτή την περίοδο μιλάνε για τους λίγους. Αυτούς που δεν πειθαρχούν στα μέτρα, αναζητούν κόλπα για να βγουν από το σπίτι, σπάνε την καραντίνα, αγανακτούν με τους περιορισμούς, διακινούν ψεύτικες θεωρίες.
Ελάχιστοι αναφέρονται στους πολλούς. Στη συντριπτική πλειονότητα των Ελλήνων, που με τη στάση της έφερε την πατρίδα μας σε πολύ καλύτερο σημείο συγκριτικά με τις γειτονικές χώρες. Το τσουβάλιασμα και η ανθρωποφαγία αδικούν την τεράστια προσπάθεια που κάνει ο μέσος Ελληνας, με υπευθυνότητα όχι μόνο για τον εαυτό του αλλά και για τον πλησίον.
Ας μιλήσουμε λοιπόν γι’ αυτούς κι ας αναθαρρήσουμε επιτέλους. Ας χαρούμε για τη συνετή στάση μας και για το καλό αποτέλεσμα που έφερε. Ας σταματήσουμε την γκρίνια και τη μεμψιμοιρία, αναζητώντας μονίμως ενόχους. Ας πούμε μια καλή κουβέντα για τον λαό μας, που έχει γίνει παγκόσμιο παράδειγμα.
Ο μέσος Ελληνας αντέδρασε με υπεύθυνο τρόπο όχι μόνο επειδή φοβήθηκε (κυρίως την τραγωδία της Ιταλίας), αλλά και για άλλους λόγους. Επειδή νοιάζεται για την οικογένειά του, την αγαπά και θέλει να την προστατέψει. Στη χώρα μας αυτός ο πολύτιμος θεσμός εξακολουθεί να κρατά γερά. Ο μέσος Ελληνας πειθάρχησε για να προστατεύσει τους γονείς του που, όταν χρειάστηκε, τον βοήθησαν οικονομικά με τη σύνταξή τους.
Πρόσεξε (και προσέχει) για να μη θέσει σε κίνδυνο τον συνάδελφο που μοιράζεται μαζί του τις ίδιες αγωνίες, τον γείτονα που ακόμα του λέει καλημέρα κάθε πρωί, τον περιπτερά της γειτονιάς, τον φούρναρη, που τον γνωρίζει χρόνια και χρόνια. Η κοινωνία μας δεν αποξενώθηκε (ακόμα) σε τέτοιο βαθμό που να σπάσουν οι δεσμοί της. Και ίσως αυτό μας σώζει τώρα, την πιο δύσκολη στιγμή. Ακόμα και στις μεγάλες πόλεις έχουν παραμείνει αρκετές γειτονιές. Πάλι καλά να λέμε.
Ο μέσος Ελληνας επίσης πειθαρχεί γιατί έχει υψηλό αίσθημα ευθύνης. Τα τελευταία 10 χρόνια της μνημονιακής λαίλαπας ξύπνησαν ένστικτα που βρισκόταν σε ύπνωση την περίοδο της άκρατης καλοπέρασης. Ανέπτυξε κοινωνική δράση, νοιάστηκε γι’ αυτόν που είχε ανάγκη, ταυτίστηκε με το σύνολο που περνούσε δύσκολα. Μπορεί να μη βγήκε στον δρόμο για να διεκδικήσει όσα του έκλεψαν (όπως θα έπρεπε), αλλά απέκτησε ξανά συνείδηση και ενδιαφέρον για όσα συμβαίνουν δίπλα του. Η σκληραγώγηση και οι κακουχίες των Μνημονίων άφησαν και μερικά καλά. Βγήκαμε από τον μικρόκοσμό μας και κοιτάξαμε παραπέρα, τον συνάνθρωπο. Στις πιο μικρές κοινωνίες και γειτονίες είχαμε πολλά περιστατικά έμπρακτης βοήθειας σε οικογένειες που είχαν ανάγκη. Ακόμα και με ένα πιάτο φαγητό.
Ο μέσος Ελληνας αντλεί και από αλλού την υπομονή που απαιτείται για να περάσει κι αυτή τη θύελλα. Από τον πατριωτισμό του, την πίστη του στον Θεό, το παράδειγμα των προγόνων του που στάθηκαν όρθιοι όσες δυσκολίες και αρρώστιες κι αν πέρασαν. Ας μην τα υποτιμάμε όλα αυτά γιατί είναι σπουδαία.
Βεβαίως, για να έχουμε το σημερινό θετικό αποτέλεσμα, υπήρξε μια απαραίτητη προϋπόθεση: η ορθή και υπεύθυνη καθοδήγηση. Η κυβέρνηση αποδείχθηκε ότι χειρίστηκε με άριστο τρόπο την κατάσταση, ενώ και οι επιφορτισμένοι με τον σχεδιασμό των μέτρων έκαναν πολύ καλή δουλειά, με τις αναμενόμενες εξαιρέσεις. Αυτή ήταν η αρχή του καλού και πρέπει να το πούμε. Μας έδειξε τον δρόμο.
Γι’ αυτό με θυμώνουν οι ύβρεις και οι γενικεύσεις που ακούω τελευταία για τους «απαράδεκτους ηλικιωμένους», τους «άμυαλους νεαρούς» και «τις οικογένειες που σπέρνουν τον ιό» επειδή πάνε στο εξοχικό τους. Όχι, αυτοί είναι η εξαίρεση. Συνετίστε τους, αλλά πρώτα αποδώστε τα εύσημα σε όλους τους υπολοίπους.
Τον μέσο Ελληνα πολλές φορές εμείς οι ίδιοι έχουμε τη συνήθεια να τον βρίζουμε. Να λέμε ότι είναι απείθαρχος, ανυπόμονος, πάντα τρέχει και δεν φτάνει, τα κάνει όλα την τελευταία στιγμή, αναζητεί πατέντες και κόλπα, δεν προσαρμόζεται, είναι ξεροκέφαλος, αρέσκεται σε συνωμοσίες. Μόνοι μας αυτομαστιγωνόμαστε, λες και είμαστε ο καταραμένος λαός. Ε, όχι, λοιπόν. Αποδείξαμε άλλη μια φορά ότι όλα αυτά είναι ανόητες υπερβολές. Ακόμα και αν ισχύουν εν μέρει, στα δύσκολα τα αφήνουμε στην άκρη.
Θυμάμαι την αρχή της κρίσης του κορονοϊού. Διάβαζα τους γνωστούς εξυπνάκηδες να γράφουν «να δείτε που οι Ελληνες θα αδειάσουν πρώτοι τα ράφια των σούπερ μάρκετ». Έψαχναν και φωτογραφίες για να αποδείξουν ότι οι πολλοί είναι ανεγκέφαλοι και έκαναν λόγο για «ζώα» που συμπεριφέρονται άμυαλα! Τελικά, τέτοια έκαναν όλοι οι άλλοι, εκτός από εμάς. Εδώ ακόμα τα ράφια είναι γεμάτα.
Σεβασμός λοιπόν σε αυτόν τον τσακισμένο, αδικημένο και παρεξηγημένο Ελληνα, που παραδίδει άλλη μια φορά μαθήματα σε όλο τον (πολιτισμένο) κόσμο.
