Γράφει ο Δημήτρης Ριζούλης
Πηγή: εφημερίδα “Δημοκρατία”
Η κυβέρνηση βρήκε 151 βουλευτές να τη στηρίξουν και πιθανότατα θα βρει και όσους χρειάζεται για να περάσει τη Συμφωνία των Πρεσπών. Oσα συμβαίνουν, όμως, στη Βουλή ουδεμία σχέση έχουν με τον σφυγμό της κοινωνίας. Η απόσταση μεταξύ λαϊκής βούλησης και κοινοβουλευτικών συσχετισμών είναι χαώδης. Ετσι εξηγείται η μεγάλη αντίδραση για τον συμβιβασμό με τα Σκόπια, που δεν έχει να κάνει μόνο με την ουσία της συμφωνίας, αλλά κυρίως με το ότι αγνοήθηκε ο λαός. Οι πολιτικοί αποφάσισαν για ένα κορυφαίο εθνικό θέμα χωρίς λαϊκή εντολή και νομιμοποίηση. Ούτε καν μεταξύ τους δεν συνεννοήθηκαν προκειμένου να χαράξουν υποτυπωδώς εθνική γραμμή.
Οι περισσότεροι που θα διαδηλώσουν την Κυριακή στο συλλαλητήριο (και θα είναι πολλοί… πάρα πολλοί) είναι οργισμένοι, γιατί το πολιτικό σύστημα τους υποτιμά. Παρακαλά τον ψηφοφόρο πολίτη προεκλογικά και στη συνέχεια τον γράφει στα παλιά του τα παπούτσια, κάνοντας τα αντίθετα από αυτά που υποσχέθηκε. Οσον αφορά το Σκοπιανό, κανείς δεν προειδοποίησε τον ελληνικό λαό για όσα θα έρθουν. Το συγκεκριμένο θέμα δεν υπήρχε καν στην προεκλογική ατζέντα των κομμάτων.
Οι πολιτικές ηγεσίες, και κυρίως η σημερινή κυβέρνηση, εξακολουθούν να υποτιμούν τις συνέπειες της στάσης τους στο Σκοπιανό. Πλανώνται, αν νομίζουν ότι το ζήτημα θα ξεχαστεί μόλις περάσει από τη Βουλή. Η εθνική υποχώρηση των Πρεσπών θα ακολουθεί για χρόνια, ως στίγμα, τους βουλευτές που θα την ψηφίσουν και μετά βεβαιότητας θα επηρεάσει καθοριστικά το αποτέλεσμα των επόμενων εκλογών.
Ο ελληνικός λαός, που διαφωνεί, βλέπει αυτή τη στιγμή την κυβέρνηση να τον αγνοεί. Ξέρετε τι λένε οι περισσότεροι; Οτι στις επόμενες εκλογές θα δώσουν την απάντησή τους. Περιμένουν πώς και πώς την ώρα και τη στιγμή που θα μαυρίσουν όσους πολιτεύτηκαν με αλαζονεία.
Ο ΣΥΡΙΖΑ ασφαλώς θα εισπράξει το μεγαλύτερο μέρος της αποδοκιμασίας, όμως δεν θα είναι ο μόνος. Κι άλλα κόμματα θα πληγούν. Το ΠΑΣΟΚ, έπειτα από την απόφαση της προέδρου του Φώφης Γεννηματά να μη θέσει θέμα κομματικής πειθαρχίας στη σχετική ψηφοφορία, ανοίγοντας τον δρόμο σε όσους επιθυμούν να στηρίξουν τις «Πρέσπες», αποκάλυψε τις πραγματικές θέσεις του.
Ουδεμία σχέση έχουν αυτές με την ιστορία του Κινήματος και την εθνική γραμμή που είχε χαράξει ο Ανδρέας Παπανδρέου, απορρίπτοντας κάθε σύνθετη ονομασία. Επομένως, το ΠΑΣΟΚ της Γεννηματά παίρνει οριστικό διαζύγιο από το παλιό, πατριωτικό ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα. Επειτα από αυτή την εξέλιξη, σαφέστατα θα υποστεί τις συνέπειες της εθνικής υποχώρησης, την οποία επέλεξε να στηρίξει, έστω εμμέσως.
Για το Ποτάμι ισχύουν τα ίδια, αν και κανείς στην πραγματικότητα δεν περίμενε κάτι διαφορετικό. Εξαρχής, το κόμμα του Σταύρου Θεοδωράκη ήταν πολύ… νερόβραστο στα εθνικά θέματα και ταυτιζόταν πλήρως με τις προσταγές των ξένων δυνάμεων. Η πολιτική εξαφάνιση του Ποταμιού θα επιταχυνθεί εξαιτίας του Σκοπιανού.
Οι Ανεξάρτητοι Ελληνες άργησαν πολύ να αλλάξουν στάση και να αποσύρουν την εμπιστοσύνη τους από την κυβέρνηση. Δύσκολα θα καταφέρουν να κερδίσουν το κομμάτι των ψηφοφόρων τους, τους οποίους απογοήτευσαν. Παρότι με τις τελευταίες εξελίξεις απέκτησαν και πάλι ρόλο και αφήγημα, έχουν χάσει την αξιοπιστία τους. Βέβαια, επειδή είναι το μόνο κόμμα που υποστηρίζει τη διενέργεια δημοψηφίσματος, και μάλιστα (έξυπνα) κάνει «σημαία» αυτό το αίτημα, ενδεχομένως να καταφέρει να συγκρατήσει κάποιες δυνάμεις. Μετά βεβαιότητας, όμως, στην κάλπη οι ΑΝ.ΕΛ. θα τιμωρηθούν για την ανοχή τους έναντι του ΣΥΡΙΖΑ.
Ομως και η Ν.Δ. δεν κερδίζει από τη στάση της στον βαθμό που θα μπορούσε. Δεν πείθει (κυρίως η ηγεσία της) ότι έχει καθαρή και κρυστάλλινη στάση στο Σκοπιανό. Κλείνει το μάτι στη σύνθετη ονομασία και εστιάζει στα θέματα της ιθαγένειας και της γλώσσας. Στην αρχή, μάλιστα, της διαπραγμάτευσης εμφανιζόταν θετική και, εξαιτίας των αντιδράσεων στο εσωτερικό της, αναθεώρησε τη στάση της.
Ο κόσμος δεν τρώει κουτόχορτο και καταλαβαίνει πολύ καλά ποιος πιστεύει αυτά που λέει και ποιος όχι. Ο Μητσοτάκης έχει εμφανή αμηχανία όταν μιλά για το ζήτημα του ονόματος, και γι’ αυτό τα οφέλη της Ν.Δ. είναι σχετικά μικρά, συγκριτικά με το μέγεθος της λαϊκής οργής.
Ποιος θα επωφεληθεί, λοιπόν, στην κάλπη; Πιθανόν τα μικρά δεξιά κόμματα, που όμως δεν έχουν σοβαρή τύχη, εκτός κι αν συνεργαστούν. Η Ενωση Κεντρώων, που λόγω Σκοπιανού θα έχει χρυσή ευκαιρία να ξαναμπεί στη Βουλή, και φυσικά η Χρυσή Αυγή. Ας μην αποκλείουμε, όμως, και άλλες εκπλήξεις.
Η δυναμική της συγκεκριμένης υπόθεσης και της αίσθησης του ξεπουλήματος που υπάρχει στην κοινή γνώμη είναι πολύ μεγάλη.