Γράφει ο Δημήτρης Ριζούλης
Ο ΣΥΡΙΖΑ περνά τη φάση της κατάθλιψης. Είναι εμφανέστατο. Αρνείται να επιστρέψει στην πραγματικότητα και παραμένει εξαφανισμένος. Πού και πού προχωρά σε ορισμένες σπασμωδικές αντιδράσεις που είναι τόσο πρόχειρες και άτσαλες, ώστε να περνούν σχεδόν απαρατήρητες.
Ο αρχηγός του παραμένει κλεισμένος στη γυάλα του κι ας προσπαθεί να πείσει για το αντίθετο με τις πρόσφατες περιοδείες και την ανθρώπινη συνέντευξη στον Νίκο Χατζηνικολάου. Τα μεγαλοστελέχη του δέρνονται στο παρασκήνιο με αλληλοκατηγορίες για την εκλογική αποτυχία. Αξιωματική αντιπολίτευση ουσιαστικά δεν υπάρχει, γι’ αυτό και η κυβέρνηση, παρά τα σοβαρά λάθη της, εξακολουθεί να κάνει περίπατο.
Εκεί όμως που οι συριζαίοι το έχουν χάσει τελείως είναι στο Μεταναστευτικό. Στο πεδίο που έχει σημειώσει τη μεγαλύτερή του αποτυχία ο Μητσοτάκης και υπό άλλες συνθήκες θα μπορούσε να εξελιχθεί στην αχίλλειο πτέρνα του. Κι όμως. Κάνουν τα πάντα για να πείσουν ότι εξακολουθούν να είναι απείρως πιο επικίνδυνοι από τους σημερινούς κυβερνώντες.
Εγκλωβισμένοι στα κλισέ και στις ιδεοληψίες τους, φτάνουν στο σημείο να υπερασπίζονται ακόμα και τις αμαρτωλές ΜΚΟ που αποδεδειγμένα εκμεταλλεύονται τον πόνο των αιτούντων άσυλο για να θησαυρίζουν. Υψώνουν τείχη προστασίας σε λαμόγια που αλωνίζουν στη χώρα και λειτουργούν σαν να την ελέγχουν. Δικαιολογούν απατεώνες που υπογράφουν ψεύτικες βεβαιώσεις και ιατρικές γνωματεύσεις και σε ορισμένες περιπτώσεις παίζουν το παιχνίδι των εχθρών της πατρίδας. Με ποια λογική εναντιώνονται στον έλεγχο των ΜΚΟ; Είναι υπεράνω των νόμων οι συγκεκριμένοι; Μήπως ξέχασαν οι συριζαίοι άλλες ΜΚΟ του παρελθόντος που ζημιώναν το ελληνικό κράτος π.χ. για τις νάρκες; Κακώς ελέγχθηκαν και τιμωρήθηκαν οι εμπλεκόμενοι σε εκείνα τα βρόμικα παιχνίδια;
Είναι ανόητος παραλογισμός η συνολική προστασία και η πολιτική κάλυψη των ΜΚΟ λες και είναι «ιερά καθιδρύματα». Υπάρχουν αρκετές που προσφέρουν, αλλά και δεκάδες που εκμεταλλεύονται καταστάσεις. Οσο ο ΣΥΡΙΖΑ επιμένει να τις προστατεύει, δημιουργεί υπόνοιες πως συνδέεται με παράλληλα συμφέροντα και φυσικά πηγαίνει κόντρα στην κοινή λογική και την κοινή γνώμη. Εν ολίγοις, αποξενώνεται. Χάνει. Το πρόβλημα όμως είναι συνολικό.
Δείτε τις τοποθετήσεις των στελεχών της αξιωματικής αντιπολίτευσης που εμφανίζοντα στις τηλεοράσεις. Διαπιστώνουν το χάος στα νησιά, αλλά δεν υπερασπίζονται τους νησιώτες. Τους νοιάζουν πρώτα οι μετανάστες και μετά οι ντόπιοι. Φτάνουν στο σημείο να χαρακτηρίζουν φασιστικές τις διαμαρτυρίες των νησιωτών που έχουν υποστεί τα πάνδεινα και είδαν τις ζωές τους να αλλάζουν δραματικά.
Αρνούνται να κατανοήσουν τον φόβο που νιώθουν και την αγωνία τους για το μέλλον. Βολεμένοι αριστεροί της πρωτεύουσας οι περισσότεροι, μυρωδιά δεν παίρνουν για την αληθινή κατάσταση στα νησιά. Εστιάζουν στις συνθήκες των hot spots, στα δικαιώματα των Αφγανών, Σομαλών, Αλγερινών κ.λπ., στην αστυνομική βία, αλλά ούτε που τους περνά από το μυαλό να εκφράσουν την αγανάκτηση των κατοίκων ή έστω να θέσουν τις εθνικές διαστάσεις του προβλήματος. Άρα, μιλούν σαν ξένοι εκπρόσωποι ΜΚΟ! Τόσο αποξενωμένοι από το πραγματικό πρόβλημα…
Το παράδοξο είναι ότι η κυβέρνηση χάνει την υποστήριξή της στην κοινωνία εξαιτίας των τραγικών λαθών της στο Μεταναστευτικό, όμως και το αντίπαλον δέος, ο ΣΥΡΙΖΑ, επίσης χάνει και ίσως περισσότερο από τη Ν.Δ. Με όσα λέει τελευταία προκαλεί οργή αλλά και τρόμο, με αποτέλεσμα όλο και συχνότερα να ακούγεται η άποψη «πάλι καλά που γλιτώσαμε από αυτούς». Στο Μεταναστευτικό ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ο τυφλός και η Ν.Δ. ο μονόφθαλμος.
Υπάρχει όμως μια τρίτη, κρίσιμη παράμετρος: οι δυνάμεις εκείνες που καραδοκούν για να αρπάξουν την ευκαιρία και να εκμεταλλευτούν την οργή κατά της κυβέρνησης. Αφού δεν μπορεί να τους εκφράσει το έτερο μεγάλο κόμμα, θα στραφούν αλλού. Προφανώς ούτε το ΚΙΝ.ΑΛ. μπορεί να τους εκφράσει, που αλλού πατά και αλλού βρίσκεται, άσε που καταψήφισε την τροπολογία για έλεγχο των ΜΚΟ.
Μην εκπλαγείτε λοιπόν αν δείτε τη Χρυσή Αυγή να εμφανίζεται πάλι δυναμικά στο προσκήνιο όσο το Μεταναστευτικό γιγαντώνεται. Πιθανόν και αντίστοιχες περιθωριακές αριστερές ομάδες που τρέφονται από τη μάχη των άκρων. Ο αγανακτισμένος κόσμος στα νησιά αλλά και σε άλλες επιβαρυμένες περιοχές της ενδοχώρας θα αναζητήσει πολιτικό διέξοδο. Αν εγκαταλείψει τη Ν.Δ., λόγω της ασφυξίας και της ανασφάλειας που προκαλεί το Προσφυγικό, θα ακολουθήσει αυτόν που θα εκφράσει τον πόνο και το θυμικό του.
Συμπερασματικά. Όσο ο ΣΥΡΙΖΑ παραμένει εκτός πραγματικότητας στο Μεταναστευτικό, εγκλωβισμένος στις ιδεοληψίες του παρελθόντος και ταυτισμένος με λαμόγια των ΜΚΟ, δίνει σανίδα σωτηρίας και λόγο ύπαρξης στα άκρα, χαρίζοντας παράλληλα ακόμα περισσότερο χρόνο (και άλλοθι) στην κυβέρνηση.
Αν δεν πάψουν λοιπόν να βλέπουν παντού γύρω τους φασίστες και αν δεν προσγειωθούν στη σκληρή πραγματικότητα που βιώνουν οι Έλληνες (κυρίως στα νησιά), θα παραμείνουν σε εκλογική κατάθλιψη για πολύ πολύ καιρό.
