Γράφει ο Γιώργος Χαρβαλιάς
Πηγή: εφημερίδα “Δημοκρατία”
Στην προσπάθειά του να αντιπολιτευθεί την κυβέρνηση και τον Αλέξη Τσίπρα προσωπικά, ο αρχηγός της Ν.Δ. υποπίπτει σε ορισμένα θεσμικά ατοπήματα, συγχέοντας εντελώς ανόμοιες μεταξύ τους καταστάσεις και ξεχνώντας πεπραγμένα της δικής του παράταξης όταν βρισκόταν στην εξουσία.
Η επιλογή μιας πρώην υπηρεσιακής πρωθυπουργού, ανώτατης δικαστικού με υψηλές περγαμηνές, για το τιμόνι μιας (από τις πολλές) Ανεξάρτητες Αρχές της χώρας δεν έπρεπε να αποτελεί καν πεδίο πολιτικής αντιπαράθεσης. Ειδικά μάλιστα όταν εγκρίνεται από τη Bουλή με μεγάλη πλειοψηφία.
Δυστυχώς, μέσα στην αγωνία του να πείσει για τη «φαυλότητα» της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, ο Κυριάκος μπερδεύει αυτούς που σερβίρουν καφέδες στο Μέγαρο Μαξίμου με αυτούς που παρέχουν εξειδικευμένες νομικές συμβουλές στον πρωθυπουργό της Ελλάδας. Γι’ αυτό και αντιμετώπισε τον διορισμό της Βασιλικής Θάνου στην Επιτροπή Ανταγωνισμού με το ίδιο αντιπολιτευτικό μένος που επέδειξε στην -πράγματι σκοτεινή- υπόθεση του… «αυτοδημιούργητου πιτσαδόρου» Μανώλη Πετσίτη.
Η επικοινωνιακή προσπάθεια συνταύτισης δύο παντελώς άσχετων περιπτώσεων, προκειμένου να τεκμηριωθεί εικόνα «καθεστώτος ευνοιοκρατίας» στην πρωθυπουργική αυλή, παραπέμπει σε μικροκομματική τακτική ισοπεδωτικής αντιπολίτευσης. Στην περίπτωση της κυρίας Θάνου, όμως, το πρόσθετο «φάουλ» του αρχηγού της Ν.Δ. είναι ότι εκθέτει διεθνώς τη χώρα, μεταφέροντας τις «ενστάσεις» του για τον διορισμό Ελληνίδας κρατικής λειτουργού στους Ευρωπαίους δανειστές!
Η επιστολή του κ. Μητσοτάκη προς την Ευρωπαία επίτροπο Ανταγωνισμού Μάργκαριτ Βεστάγκερ, με την οποία διαμαρτύρεται για την τοποθέτηση της κυρίας Θάνου, αποτελεί μνημείο πολιτικής ανευθυνότητας, φοβούμαι όμως και εθελοδουλίας. Γιατί το μόνο που έχει να προσάψει ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης στην ανώτατη δικαστικό είναι ότι προσέφερε (αμισθί, παρακαλώ) συμβουλευτικές υπηρεσίες στο γραφείο του πρωθυπουργού, «άρα ο διορισμός της ήταν κομματικός»!
Πέραν του ότι ο συλλογισμός του Κυριάκου θυμίζει το… «ράβδος εν γωνία, άρα βρέχει», θα προκαλέσει σίγουρα κατάπληξη στους Eυρωπαίους το ότι ένας πολιτικός αρχηγός αμφισβητεί την επιλογή για μια δημόσια θέση μιας… overqualified πρώην υπηρεσιακής πρωθυπουργού ευρείας αποδοχής, που οδήγησε τη χώρα σε εκλογές χωρίς να ακουστεί ο παραμικρός ψίθυρος, σε αντίθεση με άλλους υπηρεσιακούς πρωθυπουργούς των Μνημονίων…
Επιπλέον, όταν ο αρχηγός της Ν.Δ. ομιλεί για «πολιτικούς διορισμούς» θα έπρεπε να θυμάται ποιoς και πώς επέλεξε τον αλήστου μνήμης προκάτοχο της κ. Θάνου, ο οποίος ξεσήκωσε σάλο με τους νωχελικούς ρυθμούς διερεύνησης κραυγαλέων περιπτώσεων παραβίασης κανόνων ανταγωνισμού.
Η άνευ σοβαρού λόγου «στοχοποίηση» μιας πρώην πρωθυπουργού παραπέμπει σε αντιπολιτευτική παράνοια. Εκτός κι αν υποκρύπτει ενός άλλου είδους ενδιαφέρον – για μελλοντική πολιτική επιρροή σε επιχειρηματικά συμφέροντα, που θα μπορούσε να ασκηθεί μέσω πλημμελούς άσκησης των καθηκόντων επίβλεψης των κανόνων ανταγωνισμού, όπως αυτή που βλέπαμε μέχρι τώρα…
