Είχα μείνει με την εντύπωση ότι τουλάχιστον ο Μηταράκης τη λέξη «επίταξη» θα είχε μάθει να την αποφεύγει.
Γιατί, από την προηγούμενη φορά που τη μόστραρε, αμφιβάλλω αν μπορεί να πατήσει το πόδι του στη Χίο χωρίς περούκα και full face μάσκα για τον κορωνοϊό.
Οι πολιτικοί όμως είναι αδιόρθωτοι. Χθες τον άκουγα στην κρατική τηλεόραση να φορτώνει όλες τις ευθύνες για τη δική του ανημποριά στη δήμαρχο ενός μικρού παραθεριστικού νησιού, με ελάχιστους πόρους και μέσα. «Βρείτε μου ξενοδοχεία να επιτάξουμε!» της έλεγε, για να απαλλαγεί από τον πονοκέφαλο με τους περίπου 200 λαθραίους «ναυαγούς» που βρέθηκαν εν μια νυκτί στο λιμάνι της Τζιας, κουβαλημένοι μέσα σε ένα σαπιοκάραβο που διέσχισε όλο το Αιγαίο ανενόχλητο εξαιτίας της ανικανότητας άλλων αρμόδιων κρατικών υπηρεσιών…
Τι εννοούσε ο ποιητής ως «επίταξη ξενοδοχείου»; Του έχει μείνει από κουσούρι η λέξη; Ή έχουμε στρατιωτικό νόμο και δεν το ξέρουμε; Προφανώς κάτι άλλο είχε στο μυαλό του, αλλά δεν αντέχεται τόση ελαφρότητα σε τόσο δύσκολες στιγμές που ζούμε. Τυχαίνει και ξέρω το ζήτημα της Τζιας πολύ καλά. Ένα νησί 2.500 σχετικά διασκορπισμένων κατοίκων, με πολλές παραθεριστικές κατοικίες, αλλά χωρίς ουσιαστικές υποδομές και δημόσια κτιριακά συγκροτήματα που θα μπορούσαν να φιλοξενήσουν δύο λόχους μαντραχαλάδων σε συνθήκες «κλειστής δομής». Και, βεβαίως, με υποτυπώδες και υποστελεχωμένο Κέντρο Υγείας, το οποίο διαθέτει μόνο βασικό εξοπλισμό. Αμάν έκανε το νησί για να προμηθευτεί ένα σύγχρονο ασθενοφόρο, κι αυτό με περιπέτειες.
Ο Μηταράκης, λοιπόν, ψεύδεται όταν επικαλείται το θέμα της δημόσιας υγείας. Ειδικά όταν σήμερα αυτοί οι «μουσαφιραίοι» στοιβάζονται σε ένα κτίριο ετοιμόρροπο, χωρίς ηλεκτρικό και ύδρευση, με μοναδικό καταφύγιο… προσωπικής υγιεινής μια εξωτερική βρύση, από την οποία γεμίζουν κουβάδες διά πάσα χρήση…Και πηγαινοέρχονται με το μοναδικό ασθενοφόρο στο Κέντρο Υγείας, όπου σε λίγο θα γίνει απαγορευμένη ζώνη για τους ντόπιους.
Η αλήθεια, δυστυχώς, είναι μία: το κράτος δεν τους παίρνει από εκεί, γιατί βολεύεται. Δεν έχει πού να τους πάει, δεν νιώθει πίεση για να διαχειριστεί το πρόβλημα και προτιμά να ρίξει τις ευθύνες στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, όπως ακριβώς έκανε στην περίπτωση των τριών μεγάλων νησιών του ανατολικού Αιγαίου. Μέχρι που εκεί έπεσε βρεγμένο σανίδι και αίφνης εμφανίστηκαν τα αρματαγωγά…
Στο τέλος του μήνα, αν η κυβέρνηση δεν αναστείλει -ως οφείλει- επ’ αόριστον τις αιτήσεις ασύλου, θα πλακώσουν οι ΜΚΟ και η Ύπατη Αρμοστεία στην Τζιά, για να τους καταγράψουν και να δρομολογήσουν πλέον τη νόμιμη παραμονή τους. Σε χώρους που θα… επιτάξει ο Μηταράκης. Μέχρι να πέσει το βρεγμένο σανίδι. Αλληλούια!
