Γράφει ο Γιώργος Χαρβαλιάς
Σε όρους φτηνού πολιτικού μάρκετινγκ ή εξυπηρέτησης κάποιας ατζέντας που ελάχιστη σχέση έχει με τις πραγματικές προτεραιότητες της χώρας κινείται η προσήλωση -εντελώς υποκριτική- της κυβερνώσας οικογένειας προς τις αξίες της προστασίας του περιβάλλοντος.
Η εικόνα είναι προϊόν προσεγμένης σκηνοθεσίας: Η σύζυγος καθαρίζει παραλίες μαζί με το Ίδρυμα Λασκαρίδη, η μία αδερφή δίνει σταυροφορία για τις ανεμογεννήτριες, ο χαζοβιόλης ανιψιός φτιάχνει πίστες για ηλεκτροκίνητα πατίνια και ο ίδιος ο κ. Μητσοτάκης υπόσχεται να μη μας αφήσει να ξαναβάλουμε πλαστικό καλαμάκι στο στόμα μας. Ωραία όλα αυτά, αλλά τόσο μα τόσο fake, βρε παιδί μου…
Από τη μία κόπτονται για τις ακρογιαλιές και από την άλλη αφήνουν να συντελείται ένα τεράστιο οικολογικό έγκλημα στην καρδιά του Σαρωνικού, μια ανάσα από την περιβαλλοντικά επιβαρυμένη πρωτεύουσα. Είδαμε και πάθαμε για να καθαρίσει η θάλασσα, να ξαναδούμε το γαλάζιο χρώμα της, με το έργο της Ψυττάλειας που κόστισε πανάκριβα στην τσέπη του Ελληνα φορολογουμένου. Και πράγματι καθάρισε.
Ε, λοιπόν, ο οικολόγος, περιβαλλοντιστής, ηλεκτροκίνητος και…ανανεώσιμος Κυριάκος Μητσοτάκης φροντίζει να την ξαναβρομίσει ρίχνοντας στον βυθό της ρυπογόνα υποθαλάσσια «μπάζα»! Για να κατασκευάσει μια γιγάντια «προβλήτα κρουαζιέρας» στον Πειραιά. Σε καθημερινή βάση τοξικά βυθοκορήματα, από τον εξαιρετικά ρυπογόνο πυθμένα του λιμανιού, αντί να μεταφέρονται σε ειδικά διαμορφωμένους χερσαίους χώρους υποδοχής, ξαναρίχνονται στο νερό, λίγο πιο πέρα.
Κατά Σαλαμίνα μεριά, που στο μυαλό κάποιων αποτελεί τόπο παραθερισμού τρίτης εθνικής κατηγορίας, ανάξιο λόγου για φιλοπεριβαλλοντικές δράσεις… Δεν ξέρω αν το έγκλημα γίνεται για χάρη των Κινέζων της Cosco ή άλλων επιχειρηματικών συμφερόντων με προσβάσεις στην πρωθυπουργική οικογένεια, ξέρω όμως ότι αυτό που γίνεται είναι τόσο άθλιο που δεν θα άφηνε κανέναν Ελληνα, με στοιχειώδη συνείδηση, ασυγκίνητο. Στην αρχή το κατήγγειλαν απλοί πολίτες που το είδαν με τα μάτια τους στη βόλτα που έκαναν με το βαρκάκι τους, προτού τους διώξει το Λιμενικό από το «εργοτάξιο». Ακολούθησαν περιβαλλοντικές οργανώσεις.
Προ ημερών ήρθαν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι του ΕΛΚΕΘΕ, του κρατικού και πλέον αρμόδιου κέντρου για τη θαλάσσια ρύπανση, να σημάνουν συναγερμό. «Τέτοιου είδους εργασίες ενδέχεται να οδηγήσουν στη δημιουργία μιας υποθαλάσσιας τοξικής χωματερής χιλιάδων κυβικών μέτρων με καταστροφικές συνέπειες κυρίως για το βένθος, αλλά και για το σύνολο των ενδιαιτημάτων και οικοσυστημάτων της περιοχής» αναφέρουν σε ανακοίνωσή τους, μιλώντας για τεράστιο πλήγμα στο θαλάσσιο περιβάλλον, «που αντιμετωπίζεται κυνικά ως πόρος προς αλόγιστη, χωρίς όρους, εκμετάλλευση». Το ίδιο το ΕΛΚΕΘΕ, απαντώντας σε ερώτηση του Συνηγόρου του Πολίτη, έχει τοποθετηθεί αρνητικά για τη μέθοδο με την οποία γίνονται αυτές οι «εργασίες». Τώρα βγήκαν και οι ευσυνείδητοι υπάλληλοί του με τη δική τους κραυγή αγωνίας. Τίποτα όμως. Ακρα του τάφου σιωπή. Δεν θα δείτε την είδηση πουθενά να παίζει. Η επικαιρότητα μονοπωλείται από τον βόθρο των υποκλοπών…
Κι αυτοί που άρχισαν λάθρα τη βρομοδουλειά τους, μέσα στην κρίση της πανδημίας, δεν σκοπεύουν να αποχωρήσουν παρά μόνο αφότου ολοκληρώσουν το έγκλημα. Εντάξει, άξιος ο μισθός τους. Και των εργολάβων και όσων στην κυβέρνηση τους προσφέρουν απλόχερη στήριξη. Μπορεί όμως ο Κυριάκος και η οικογένεια να μη μας ζαλίζουν με τα πλαστικά καλαμάκια; Πάει πολύ…
