Γράφει ο Γιάννης Πολίτης
Πηγή: real.gr
Ποιος το περίμενε! Η σχέση του Αλέξη Τσίπρα με τον Πάνο Καμμένο έμοιαζε από το 2012 να είναι τόσο φιλική που δύσκολα θα μπορούσε να διαρραγεί. Πέρασαν χρόνια από τότε, κύλησε πολύ νερό στο αυλάκι και οι δύο άντρες, με κάθε ευκαιρία, εκδήλωναν την εκτίμηση και τον θαυμασμό τους ο ένας προς τον άλλον. Είχαν ανοιχτή γραμμή χωρίς τύπους και προσχήματα, μιλούσαν ανοιχτά και έτσι κατάφεραν να μείνουν στην εξουσία για τριάμισι χρόνια χωρίς σοβαρές ρωγμές. Εάν βάλει δίπλα-δίπλα κάποιος τις δηλώσεις που έχει κάνει κατά καιρούς ο ένας για τον άλλον, θα στοιχημάτιζε ότι αυτοί οι άνθρωποι έχουν «δέσει» προσωπικά και κοινωνικά στον απόλυτο βαθμό. Ο Σαμαράς με τον Βενιζέλο, στις καλύτερες στιγμές τους, ουδέποτε είπαν δημόσια τέτοια επαινετικά λόγια ο ένας για τον άλλον.
Ξαφνικά, με τις Πρέσπες, έγινε η μεγάλη ανατροπή. Η αντιπαράθεσή τους στη Βουλή αιφνιδίασε όλους όσοι θα ήταν βέβαιο πριν από έναν χρόνο ότι ο Τσίπρας και ο Καμμένος θα πάνε μαζί μέχρι το τέλος. Υπάρχουν ακόμη, πάντως, πολλοί στον δημόσιο βίο που πιστεύουν ότι η αντιπαράθεσή τους θα είναι σκληρή, αλλά θα είναι πολιτική. Δηλαδή, δεν θα πρόκειται για ένα σικέ διαζύγιο, όπως εκτίμησε την πρώτη στιγμή η Νέα Δημοκρατία, αλλά κανείς από τους δύο δεν θα υπερβεί τα εσκαμμένα. Θα βρίζονται για τις Πρέσπες, θα κατηγορεί ο πρόεδρος των ΑΝΕΛ τον πρωθυπουργό ότι τον πρόδωσε, του πήρε τα παιδιά -τους βουλευτές- και του έκλεισε το σπίτι, αλλά μέχρι εκεί. Καταγγελίες και υπονοούμενα για σκάνδαλα σαν αυτό που κατήγγειλε ο Καμμένος για τον Κοτζιά στο υπουργικό συμβούλιο δεν θα υπάρξουν. Με άλλα λόγια, κανείς από τους δύο θα περάσει την κόκκινη γραμμή, κάτι που σημαίνει ότι η σχέση δεν έχει διαρραγεί πλήρως. Αυτό, βέβαια, μένει να αποδειχθεί. Γιατί αν οι ΑΝΕΛ συνεχίσουν να είναι τόσο χαμηλά στις δημοσκοπήσεις, κανείς δεν μπορεί να εκτιμήσει πόσο απρόβλεπτος θα γίνει ο Καμμένος.
Σε κάθε περίπτωση, το μέγαρο Μαξίμου απέκτησε έναν ακόμη μεγάλο πονοκέφαλο που ενισχύει την άποψη για εκλογές τον Μάιο. Και όλοι γνωρίζουν ότι οι πιο επικίνδυνοι εχθροί είναι οι παλιοί φίλοι, γιατί αυτοί ξέρουν πολλά για εσένα, ξέρουν τι σε πονάει και ένα χτύπημά τους την κατάλληλη στιγμή μπορεί να αποβεί μοιραίο. Θα πείτε, μα κάτι ανάλογο μπορεί να κάνει και Αλ. Τσίπρας στον Καμμένο. Σωστά, μόνο που ο ΣΥΡΙΖΑ έχει να χάσει πάρα πολλά από μια σύγκρουση κατά την οποία θα βγουν τα άπλυτα -εάν υπάρχουν- της συγκυβέρνησης στη φόρα, ενώ ο Καμμένος έχει να χάσει ελάχιστα, άρα του είναι πιο εύκολο να παίξει με τη φωτιά.
Χωρίς αμφιβολία, ο πρωθυπουργός θα ήθελε να εξαντλήσει την τετραετία μέχρι την τελευταία ώρα. Είναι διακαής του πόθος. Αυτό, όμως, μπορεί να το πετύχει μόνο από θαύμα. Δεν προλαβαίνει. Αν βάλεις τα θέματα κάτω με χαρτί και με μολύβι, είναι μάλλον απίθανο η παρούσα κυβέρνηση να πάει μετά τον Μάιο. Οσο κι αν τα έχει βρει το μέγαρο Μαξίμου με έναν-έναν χωριστά, με τους νέους φίλους του-βουλευτές που έδωσαν στην κυβέρνηση ψήφο εμπιστοσύνης και τη διατηρούν στην εξουσία, η νέα πλειοψηφία είναι «πλίνθοι, κέραμοι ατάκτως ερριμμένα». Δεν είναι συμπαγής ομάδα, δεν μπορούν να δέσουν με τον κορμό του ΣΥΡΙΖΑ. Ετσι, κάθε ψηφοφορία θα είναι ένα τεστ και κάθε μέρα μια άλλη μέρα. Καθένας θα λέει και θα κάνει το μακρύ και το κοντό του. Γιατί η προσωπική πολιτική επιβίωση είναι η πρώτη αξία για έναν πολιτικό, όσο και αν αυτό ακούγεται κυνικό.
Θα έχει μερικές καλές στιγμές αυτή η πλειοψηφία. Είπαμε, θα περάσει 3-4 κοινωνικά, όπως τα λέει, νομοσχέδια, θα κάνει τη μεγάλη τομή στη Δικαιοσύνη και θα ανοίξει πόρτες και παράθυρα για διορισμούς. Ολα αυτά στα τέλη Απριλίου θα έχουν ολοκληρωθεί. Αφήστε που αυτές οι νομοθετικές πρωτοβουλίες δεν είναι όλες ρεαλιστικές. Οι ρυθμίσεις που σχεδιάζει κυβέρνηση για τα δάνεια έχουν σημαίνει συναγερμό στους θεσμούς. Δεν είναι εύκολο να εφαρμοστούν, γιατί πρακτικά η χώρα θα είναι σε εποπτεία μέχρι το 2060.
Ποιος θα είναι, τώρα, ο καθοριστικός παράγοντας για τον πρωθυπουργό για τον χρόνο διεξαγωγής των εκλογών; Πριν καταλήξει, θα κάνει μερικές δικές του δημοσκοπήσεις. Θέλει να μετρήσει με διάφορους τρόπους ποια θα ήταν τα κρυφά ποσοστά μόνο για τις ευρωεκλογές. Εάν καταλήξει ότι οι κάλπες για την Ευρωβουλή δεν εμφανίζουν την ίδια διαφορά με εκείνη που εμφανίζεται στις εθνικές εκλογές, αλλά αντιθέτως είναι της τάξης για παράδειγμα του 4%, και ταυτοχρόνως μπαίνουν πολλά μικρά κόμματα στην Ευρωβουλή, τότε θα πάρει το ρίσκο να προχωρήσει μέχρι τον Οκτώβριο. Αν, όμως, και για τις ευρωεκλογές η ψαλίδα είναι το ίδιο μεγάλη, οι εκλογές θα γίνουν όλες μαζί στις 26 Μαΐου. Γιατί, εάν χάσει ο ΣΥΡΙΖΑ τις ευρωεκλογές με διάφορα από 8 έως 10 μονάδες, τότε θα χάσει τις εθνικές εκλογές τον Οκτώβριο, με το αποτέλεσμα να είναι μη διαχειρίσιμο. Ετσι, θα τεθεί σε άμεσο κίνδυνο ο κεντρικός σχεδιασμός του Αλ. Τσίπρα σύμφωνα με τον οποίο, αν ηττηθεί, να είναι με ένα αξιοπρεπές ποσοστό, ώστε να είναι αδιαφιλονίκητος ηγέτης της Κεντροαριστεράς και επικεφαλής μιας ισχυρής αξιωματικής αντιπολίτευσης. Αυτό, εάν γίνουν εκλογές τον Μάιο φαίνεται, να το έχει κατακτήσει, για τον Οκτώβριο όμως το ρίσκο είναι μεγάλο.
