Γράφει ο Γιώργος Λακόπουλος
Στην πολιτική αν δεν τόχεις, δεν προχωράς. Δεν πάει να σε στηρίζουν χίλιοι από μπροστά και δυο χιλιάδες πίσω. Αν είσαι γόνος και επιπλέον έχεις «πόρους» για πολιτικό μάρκετινγκ, μπορεί να πας μέχρι ένα σημείο.
Αργά ή γρήγορα όμως αρκεί ένα λάθος για να σε καταπιεί. Και τότε οι πολίτες θα νιώθουν τυχεροί που δεν πρόλαβες να αναλάβεις μεγαλύτερες ευθύνες στη χώρα για να την παραδώσεις κι εσύ δεμένη πισθάγκωνα . Οπως ένας άλλος κληρονόμος – ονόματα δεν λέμε υπολήψεις δεν θίγουμε…
Είναι η περίπτωση του Κώστα Μπακογιάννη. Εύκολο να γίνει δήμαρχος στο Καρπενήσι. Εξ ίσου να περάσει από ρόλο περιφερειάρχη- για προθέρμανση. Αμφιβάλλει κανείς ότι εξ αρχής το επόμενο στάδιο του σχεδίου ήταν ο Δήμος Αθηναίων;
Σόι πάει το βασίλειο. Από το δημαρχείο της πρωτεύουσας θα μπορούσε να έχει καλή θέα στη Βουλή- με κληρονομημένες ψήφους στην Α’ Αθήνας- και από εκεί στην ηγεσία της ΝΔ. Και με το καλό και Πρωθυπουργός.
Το σχέδιο ψιλοσκάλωσε όταν ο Κυριάκος Μητσοτάκης έγινε πρόεδρος της ΝΔ και οι παροικούντες ξέρουν γιατί: δεν τα πήγαν ποτέ καλά μαζί.
Εκεί η Ντόρα αμάρτησε για το παιδί της. Για μην εναντιωθεί ο αρχηγός της στην υποψηφιότητα του γιου της, βρέθηκε εξόριστη στα Χανιά-όπου δεν είναι καν πια νοικοκυρά στο πατρικό σπίτι-σύμβολο και γενικά να κάθεται στ’ αυγά της.
Πλάκωσαν ίματζ μέικερς και επικοινωνιολόγοι με προχωρημένα κόλπα – απέναντι σε αδύνατους αντιπάλους -και ο γιος του Παύλου Μπακογιάννη πήρε τη δημαρχία. Αλλά δεν φάνηκε να ξέρει τι να την κάνει.
Κάτι στραβές στην αρχή πέρασαν στο ντούκου. Η χοντράδα με την συγκέντρωση στην Ομόνοια ,εν μέσω κορονοϊού, καλύφθηκε δουλικά από τον Χαρδαλιά -που του επέδωσε και εύσημα από πάνω γιατί παραδέχθηκε το λάθος του. «Ο άνθρωπος ζήτησε συγνώμη, βρε αδελφέ» παρενέβη και η Ντόρα.
Το πρότζεκτ του μέλλοντός του σώθηκε. Έτσι τα φιλικά ΜΜΕ μπορούσαν να συνεχίζουν την ψιμυθίωση: «Σε μια περίοδο έντονης πολιτικής πόλωσης, ο Δήμαρχος Αθήνας, μοιάζει να έχει καταφέρει να διατηρήσει το υπερκομματικό προφίλ του». Αλλά το λάθος καιροφυλακτούσε στη γωνία.
Στο χρόνο απο την εκλογή του κάτι εντυπωσιακό έπρεπε να κάνει. Ανέσυρε -όπως και προεκλογικά -το παλιό σχέδιο της μητέρας του από υπουργείο Πολιτισμού για την ενοποίηση των αρχαιολογικών χωρών. Σαν να της έκανε δώρο προχώρησε σε ένα υποπρόγραμμα με όνομα που θυμίζει παραμύθι με πρίγκιπες σαν κι αυτόν: «Ο Μεγάλος Περίπατος».
Δεν έιναι κακη ιδέα. Αλλά όπως είπε ο Γιάννης Σγουρός <ξενίνησε με τους χειρότερους οιονους.>
Παλιότερος στη δουλειά απο τον νεαρό Μπακογιάννη του επισήμανε ότι < το < ιστορικό κέντρο της Αθήνας είναι τόπος εργασίας και πρέπει όσοι εργάζονται να εξυπηρετούνται χωρίς να ταλαιπωρούνται>. Επιπλέον οταν υπάρχει το <το υποβαθμισμένο τμήμα της Αθήνας που περιμένει εδώ και χρόνια παρεμβάσεις> δεν περισσεύουν λεφτά για έργα βιτρίνας.
Για τους υποψιασμένους η κακή προετοιμασία είναι σημάδι ότι οι επικοινωνιολόγοι του δεν έχουν ιδέα για τη ζωή και τα προβλήματα όσων κινούνται στην Αθήνα.: το θέμα τους δεν είναι ο « περίπατος» – δίκην θεάματος, αφού δεν έχουν άρτο. Τους τα έγραψε στο Protagon ο Ανδρέας Πετρουλάκης. (https://www.protagon.gr/apopseis/megalos-peripatos-mia-fwteini-feta-mias-akoma-pio-gkrizas-polis-44342069985)
Προχώρησαν σκορπώντας απλόχερα καύσιμα για το αερόστατο του Μπακογιάννη. Αλά του ξεφούσκωσε, πριν καν το σηκώσουν.
Κανένας άλλος δήμαρχος -ούτε υπουργός καν- δεν είδε ολόκληρο το ταβάνι να του έρχεται στο κεφάλι.
Οργή του πλήθους, περίγελως των ΜΜΕ, επικρίσεις της αντιπολίτευσης με αναφορές σε σκαρφαλώσεις αναθέσεις -μόνο ο Γερουλάνος έσπευσε στο πλευρό του .
Προσωπικός διασυρμός που η τεχνική της επικοινωνίας προσπάθησε να διασκεδάσει με αυτομαστίγωμα: «Κι εγώ τον δήμαρχο θα έβριζα». Οι περισσότεροι καταλαβαίνουν ότι παίζει με την πρωτεύουσα και τη ζωή τους.
Τώρα περιμένει μήπως στρώσει κάπως η κατάσταση και ξεχαστεί το φιάσκο. Το θέμα πλέον δεν είναι αν θα σώσει τον περίπατο των Αθηναίων , αλλά τον δικό του περίπατο για τα ψηλά.
Χλωμό. Αυτό που λείπει από το σχέδιο ηγετοποίησης του Κώστα Μπακογιάννη είναι ότι όσοι το εκπόνησαν δεν ξέρουν την «κατάρα της Αθήνας»: κανείς δήμαρχός της δεν έγινε Πρωθυπουργός.
