Γράφει ο Γιώργος Λακόπουλος
Πηγή: anoixtoparathyro.gr
Να αρχίσουμε με αυτά που βλέπουν όλοι- εκτός από αυτούς που δεν θέλουν να τα δουν. Ο Αλέξης Τσίπρας είναι χαρισματικός πολιτικός σε ό,τι αφορά τη δημόσια παρουσία του και ξέρει να διορθώνει τα λάθη του.
Στα χρόνια που κυβερνάει κίνησε μπροστά τον τροχό της χώρας: την έβγαλε από το Μνημόνιο, υπερασπίσθηκε όσο μπορούσε την κοινωνία, αντέστρεψε την πορεία της οικονομίας βελτιώνοντας όλους τους τους δείκτες. Έλυσε το Μακεδονικό, οδηγεί σε διευθέτηση της σχέσεις κράτους -Εκκλησίας, ανοίγει τη συνταγματική αναθεώρηση, έβαλε τις βάσεις εξυγίανσης της πολιτικής και χειραφέτησης των πολιτικών από την οικονομική εξουσία. Αναστήλωσε τη χώρα στην Ευρώπη και στο διεθνές πολιτικό, μιντιακό και οικονομικό περιβάλλον.
Α , και «δέρνει» τον Κυριάκο κάθε φορά που αναμετρώνται στη Βουλή, χωρίς να χάνει την ευπρέπεια, το χιούμορ και την οικειότητα του ύφους του.
Πρόκειται για εντυπωσιακό απολογισμό, ειδικά αν ληφθεί υπόψη από πού ξεκίνησε αυτό το κόμμα -και ο ίδιος- και τι είδους βαβυλωνιακό πολιτικό προσωπικό διαθέτει. Ίσως το σημαντικότερο επίτευγμα του Τσίπρα είναι αυτό που οι αντίπαλοι του διακρίνουν και προσπαθούν να τον μειώσουν με τον χαρακτηρισμό «κολοτούμπα»- που προκαλεί μειδιάματα ειδικά όταν τον χρησιμοποιεί ο επικεφαλής της ΝΔ που βρίσκεται σε διαρκή κατρακύλα -όλο πιο χαμηλά και όλο πιο δεξιά…
Η φαιά προπαγάνδα
Ό,τι πέτυχε η κυβέρνηση είναι έργο Τσίπρα, που αναδείχθηκε αυτοδύναμα ως πολιτικός ηγέτης, επέβαλε το δικαίωμα της Αριστεράς να κυβερνήσει, εξελίχθηκε σε φυσικό επικεφαλής της εγχώριας Κεντροαριστεράς και προνομιακό συνομιλητή της Ευρωπαϊκής Σοσιαλδημοκρατίας.
Αυτά είναι μεγάλα επιτεύγματα. Γι’ αυτό άλλωστε η αμερικανόπνευστη προπαγάνδα της αντιπολίτευσης προσπαθεί να φορτίσει αρνητικά το όνομά του. Είναι ορατό δια γυμνού οφθαλμού ότι δεν προσπαθούν να αναδείξουν τα πολιτικά προσόντα του Μητσοτάκη- για ευνόητους λόγους,αλλά να πλήξουν προσόντα του Τσίπρα -με κορύφωση της φαιάς προπαγάνδας.
Παλιά συνταγή της Λεωφόρου Μάντισον -της Νέας Υόρκης- που κατήγγειλε ο Ανδρέας Παπανδρέου όταν προσπαθούσαν να πλήξουν τον ίδιο με ανάλογο τρόπο: «δεν φοράει γραβάτα», «πίνει», «δεν πήγε στο στρατό» και άλλα που θυμούνται οι παλαιότεροι. Το αμερικανικό πολιτικό μάρκετινγκ δεν άλλαξε.
Η μητέρα των μαχών
Ωστόσο ο προσωπικός απολογισμός του σημερινού Πρωθυπουργού και το αφήγημα που διαμορφώνει δεν αρκούν στις εκλογές και να επικρατήσει. Είναι αναγκαία,αλλά όχι και ικανή συνθήκη. Ειδικά με αντίπαλο ένα σύστημα συμφερόντων και πολιτικών επιδιώξεων, που θα τα δώσει όλα για να επιστρέψει στα πράγματα.
Αυτό το σύστημα -με τις μελανές όψεις, τα επιβαρυμένα προσωπα και το σκοτεινό παρελθόν- έχει ακόμη ισχύ σε πολλά μέτωπα. Και έχει λόγους -ατιμωρησίας και επανόδου- να επιμείνει ως την τελευταία στιγμή. Παρότι όσοι το συναποτελούν παραδέχονται πλέον ότι επένδυσαν σε λάθος άλογο: ο Μητσοτάκης είναι περισσότερο σύμμαχος παρά αντίπαλος για τον Τσίπρα.
Ωστόσο μιντιάρχες και οικονομικοί παράγοντες που αναδείχθηκαν από την πρόσβαση στις κρατικές προμήθειες επί δεκαετίες, μηχανισμοί που διαμεσολαβούσαν στη λεηλασία του δημοσίου χρήματος, μιζαδόροι, ασυνείδητοι και υποτελείς πολιτικοί, τυχοδιωκτικά στοιχεία στη δημοσιογραφία, το συνδικαλισμό, τη διοίκηση και άλλους μηχανισμούς συνασπίζονται για τη «μητέρα όλων των μαχών».
Οι επόμενες εκλογές γι’ αυτούς είναι το τελευταίο χαρτί και θα τα παίξουν όλα για όλα. Αν κερδίσει μια ακόμη θητεία η σημερινή κυβέρνηση τέλειωσαν. Αν εξουδετερωθεί θα αρχίσει η παλινόρθωση της κυριαρχίας τους. Δεν το κρύβουν άλλωστε.
Διεύρυνση – νέος ανασχηματισμός
Για να τους αντιμετωπίσει αποτελεσματικά ο Τσίπρας δεν αρκεί το ιμπέριουμ της δημόσιας παρουσίας του, η προσωπική υπεροχή έναντι του αντιπάλου του, το εντυπωσιακό αφήγημα του απολογισμού του και η διεθνής προσδοκία στο πρόσωπό του. Θα χρειαστεί συγκεκριμένο πολιτικό εξοπλισμό.
Ο πολύπειρος Αντώνης Λιβάνης έλεγε ότι «η πολιτική πρέπει να έχει πρόσωπο». Με ποιους θα πάει ο Τσίπρας στο εκλογικό σώμα για να κάνει τον απολογισμό του και να ζητήσει νέα εντολή; Η κομματική δεξαμενή δεν επαρκεί. Στον τελευταίο ανασχηματισμό έβγαλε στο προσκήνιο μια νέα φουρνιά στελεχών με μέλλον, αλλά το περιθώριο εξαντλήθηκε.
Η ηγετική ομάδα που θα πάρει στις πλάτες της τις εκλογές, για να είναι τέτοια, πρέπει να συμπληρωθεί με νέο ανασχηματισμό. Προφανώς αμέσως μετά την υπερψήφιση του προϋπολογισμού και πριν την επικύρωση της συμφωνίας των Πρεσπών που εξελίσσεται σε διακύβευμα για τη χώρα και την δημοκρατική παράταξη.
Ο Πρωθυπουργός έχει ακόμη περιθώριο να συσπειρώσει σε μια νέα κυβέρνηση πρόσωπα από την ευρύτερη Κεντροαριστερά, ιστορικά στελέχη του ριζοσπαστικού ΠΑΣΟΚ με έντιμη διαδρομή, καταξιωμένους επιστήμονες με παρουσία στο προοδευτικό κίνημα και προσωπικότητες με ευρύτερο βεληνεκές. Και φυσικά έχει το περιθώριο να επιδιώξει νέα κυβερνητική πλειοψηφία στη Βουλή. Αυτοί που θα τη διαμορφώσουν ήδη σηκώνουν το χέρι…
Αυτός ανασχηματισμός θα αποδώσει με τον επαναπροσδιορισμό της ιδεολογική ταυτότητας του ΣΥΡΙΖΑ έτσι όπως μετασχηματίσθηκε, με την ενσωμάτωσή του στα συμφραζόμενα της συγκυρίας που ο ίδιος ο Τσίπρας δημιούργησε σε μεγάλο βαθμό.
Σ’ αυτό το σημείο είναι κρίσιμο το τέλος της σύμπραξης με τον Καμμένο να προέλθει με πρωτοβουλία του Πρωθυπουργού, όχι όπως το σχεδιάζει ο Καμμένος. Είναι προϋπόθεση για κυβερνητική διεύρυνση που θα απεικονίζει το σύνολο της Δημοκρατικής Παράταξης.
Όπως είναι προϋπόθεση για την ένταξη στο Ευρωπαϊκό Σοσιαλιστικό κόμμα που θα δώσει ώθηση στον ΣΥΡΙΖΑ και θα αναβαθμίσει την πολιτική παρουσία του Τσίπρα εντός και εκτός της χώρας. Οι μάχες οπισθοφυλακών που δίνουν όσα πρόσωπα που απορρίπτουν αυτή την εξέλιξη -γιατί αντιλαμβάνονται ότι θα ξεπεραστούν από τα πράγματα ως ,»ιερατείο» -δεν πρέπει να είναι εμπόδιο. Το ιμπέριουμ του Τσίπρα στο κόμμα του είναι ακαταμάχητο.
Επίθεση πολιτικής ενημέρωσης
Με βάση τα προηγούμενα η κυβέρνηση είναι καιρός να οργανώσει ενημερωτική επίθεση για να ανάδειξη τον απολογισμό της και να προβάλλει το πρόγραμμά της για το μέλλον, το πρόγραμμα της κυβερνώσας Δημοκρατικής Παράταξης με όλες τις συνιστώσες της κατά τη λαϊκή ετυμηγορία. Ο κομματικός ΣΥΡΙΖΑ είναι ανύπαρκτος, καθώς δεν μπόρεσε να προετοιμαστεί ούτε για τις αυτοδιοικητικές εκλογές, όπου δεν έχει καν υποψήφιους. Κι ο καθένας ας αποφασίσει με ποιον θα πάει και ποιον θα αφήσει.
Αυτονόητα στην αιχμή της καμπάνιας θα βρίσκεται ο Πρωθυπουργός, αλλά ως… Πρωθυπουργός. Δηλαδή να απευθύνεται συνολικά στο λαό και όχι στο κόμμα του. Από την κρίση έχουν πληγεί όλοι οι πολίτες και όχι μόνο οι οπαδοί του ΣΥΡΙΖΑ. Και από την έξοδο προσδοκούν να επωφεληθούν όλοι, όχι μόνο κάποια στρώματα.
Η αναγκαία ανάδειξη των διαχωριστικών γραμμών τής Δημοκρατικής παράταξης με τη Δεξιά, της οποίας ο πολιτικός φορέας υπό τον Μητσοτάκη εκτρέπεται στον νεοφιλελευθερισμό και την ακροδεξιά ανάγνωση της πραγματικότητας, είναι υπόθεση των πολιτικών στελεχων του ΣΥΡΙΖΑ . Οχι του πρωθυπουργού.
Στις κομματικές συνεδριάσεις ο Τσίπρας μπορεί να τοποθετείται ως επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ», αλλά στη Βουλή και στο δημόσιο χώρο πρέπει να μιλάει ως Πρωθυπουργός και όχι ως κομματικό αρχηγός. Με την πρωθυπουργική ιδιότητα μπορεί να ηγηθεί της πανδημοκρατικής προσπάθειας αναχαίτισης της συντηρητικής παλινόρθωσης με βάση την οικονομία και τις προοδευτικές πολιτικές μεταρρυθμίσεων και όχι με συνθήματα παλαιότερων περιόδων.
Με άλλα λόγια με αυτή την καμπάνια ο Πρωθυπουργός θα βάλει το στοίχημα να πείσει τους πολίτες με κάτι απλό: ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει να φύγει προς το μέλλον, όχι να επιστρέψει στο παρελθόν του. Για να το πετύχει χρειάζεται μια νέα δημοκρατική πλειοψηφία. Και όπως έλεγε ο Ανδρέας Παπανδρέου: «Οι πλειοψηφίες φτιάχνονται με όλους».
