Γράφει ο Γιώργος Λακόπουλος
Ίσως είναι υπερβολή, αλλά πριν καν συμπληρώνει μήνα στο αξίωμά της η νέα Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κατερίνα Σακελλαροπούλου κάνει πολλούς να προσεύχονται: «Ας δώσει ο Θεός να μην μπλέξαμε με θηλυκό Σαρτζετάκη».
Από την τυπολατρία του θρυλικού ανακριτή της Υπόθεσης Λαμπράκη που βρέθηκε στο Προεδρικό Μέγαρο αιφνιδίως, η Σακελλαροπούλου κινείται στην άλλη πλευρά: την παράκαμψη των τύπων.
Εκ μέρους της επιδεικνύεται ένας ιδιότυπος αντικομφορμισμός, που οδηγεί στην αντίληψη ότι ο αρχηγός του κράτους και ρυθμιστής του Πολιτεύματος μπορεί να κάνει ασκήσεις οικειότητας δια των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, κατά βούληση.
Μετά την ποίηση που σύστησε ως αντίδοτο στον εγκλεισμό μας προτρέπει σε εικονική περιήγηση στο Αρχαιολογικό Μουσείο.
Κάποιοι λένε χαριτολογώντας ότι ελπίζουν να μην φτάσει και στο σημείο να προτείνει …διαιτολόγιο.
Ανάμεσα σε πρωτοβουλίες συμπαράστασης στον ιταλικό λαό, όχι απευθυνόμενη στον ομόλογό της, αλλά απευθείας στους Ιταλούς μέσω Twitter: «Italia, siamo al tuo fianco. Ιταλία, είμαστε στο πλευρό σου»
Για να το σοβαρέψουμε. Τα τελευταία 24ωρα η Πρόεδρος έχει αναστατώσει την κυβέρνηση και το Συμβούλιο της Επικράτειας από το οποίο προέρχεται. Ο λόγος είναι η επιμονή της να αλλάξει με Προεδρικό Διάταγμα τον Οργανισμό της προεδρίας που ισχύει από το 1990.
Για την ακρίβεια θέλει να προστεθεί διάταξη που της δίνει το δικαίωμα να προσλάβει… πέντε -αριθμός 5- «άμισθους συμβούλους».
Ως νομικός κατάρτισε η ίδια τη σχετική διάταξη και την έστειλε στη κυβέρνηση για να τη διεκπεραιώσει στο ΣτΕ.
Αλλά στη Γενική Γραμματεία της κυβέρνησης- και στο Συμβούλιο, όπου διαβιβάσθηκε τελικά από το υπουργείο Οικονομικών την Παρασκευή η πρόταση τροποποίησης -προκλήθηκε αναταραχή.
Όχι μόνο για τη σκοπιμότητα μιας τέτοια αλλαγής, αλλά και για τον νομοτεχνικό ακτιβισμό που περιέχει, κατά τρόπο κατώτερο του θεσμού.
Για την ακρίβεια το διάταγμα επικαλείται ότι η έννοια του «άμισθου συμβούλου» υφίσταται ήδη στο κράτος.
Πράγματι υπάρχει στο «νόμο Γεραπετρίτη» για το «επιτελικό κράτος» -αν και δεν γνωρίζουμε αν τον έχουν επικαλεσθεί υπουργοί για τέτοιες προσλήψεις.
Σ’ αυτό το νόμο ωστόσο το δικαίωμα δίνεται για «διακεκριμένους επιστήμονες ή επιστήμονες ειδικού αντικειμένου». Υψηλού επιπέδου υπολαμβάνεται.
Στο ΠΔ της Προεδρίας όμως το επίπεδο των μελλοντικών συμβούλων της υποβαθμίζεται- φωτογραφικά λένε κάποιοι στην κυβέρνηση- σε πρόσωπα που έχουν «ειδικές γνώσεις και εμπειρία» σε κάποιο αντικείμενο.
Για να «σταθεί» νομικά γίνεται επίκληση ενός παλιού νόμου του Γιάννη Ραγκούση για τους ΟΤΑ, που τους έδινε το δικαίωμα να προσλαμβάνουν ειδικούς επιστήμονες, χωρίς αμοιβή.
Αυτή η -νομικίστικη- μεθόδευση έχει προκαλέσει έναν κύκλο τριβών.
Η κυβέρνηση δεν αντιλαμβάνεται γιατί πρέπει να εγκρίνει για τη Προεδρία κριτήρια υποδεέστερα από αυτά που θέσπισε η ίδια για τους υπουργούς.
Στο 5ο Τμήμα του ΣτΕ που θα αποφανθεί τις επόμενες μέρες θα γίνει δύσκολα δεκτό ότι αντιμετωπίζεται η Προεδρία της Δημοκρατίας σαν .. δήμος.
Και στις δυο περιπτώσεις, αν γίνει δεκτή η τροποποίηση για προεδρικούς «άμισθους συμβούλους» είναι εύλογο να ισχύσουν τα υψηλότερα δυνατά κριτήρια επιλογής τους.
Με άλλα λόγια: Η Προεδρία θέλει άμισθους συμβούλους της Πρόεδρου. Η κυβέρνηση δεν συμφωνεί με την προεδρική πρωτοβουλία, αλλά δεν θα την απορρίψει εφόσον το ΣτΕ την επικυρώσει.
Το ΣτΕ δεν θα αρνηθεί να την επικυρώσει αν η κυβέρνηση είναι σύμφωνη με την θέσπιση στον Οργανισμό της Προεδρίας θέσεων άμισθων συμβούλων «δεύτερης κατηγορίας».
Το θέμα θα έχει συνέχεια αν μετά την έγκριση του Προεδρικού Διατάγματος- επιβεβαιωθούν οι φήμες ότι οι πέντε είναι γνωστοί και οικεία πρόσωπα της προέδρου.
Η τελευταία φορά που εμφανίσθηκε «ειδικός σύμβουλος» στο Προεδρικό Μέγαρο, ήταν το 1985 όταν ο Χρήστος Σαρτζετάκης απέσπασε την σύζυγό του, υπάλληλο της Ακαδημίας Αθηνών.
