Γράφει ο Γιώργος Λακόπουλος
Οι αλλεπάλληλες αντιφάσεις στο Κινάλ – που αποκαλύπτουν τις εσωτερικές τρικυμίες του κόμματος, αλλά και την αβεβαιότητα των στελεχών του, ιδιαίτερα των βουλευτών- το κάνουν να μοιάζει με κλεψύδρα του αδειάζει.
Η Φώφη Γεννηματά εξωθήθηκε στην ανιστόρητη διάλυση του ΠΑΣΟΚ από τον ιστορικό ρεβανσισμό το Κ. Σημίτη κατά του Ανδρέα Παπανδρέου και τον προσωπικό της μικρομεγαλισμό.
Ωστόσο απέτυχε με την ίδρυση δικού της κόμματος να εδραιωθεί στο πολιτικό σύστημα, ως παράγων διαμόρφωσης των εξελίξεων.
Ειδικά μετά την αυτοδυναμία της ΝΔ -που ακύρωσε την προσδοκία της για συγκυβέρνηση με τον Μητσοτάκη- μοιάζει ως επικεφαλής αχρείαστου κόμματος.
Κανείς δεν λαμβάνει υπόψη του το Κινάλ, καθώς ούτε χρειάζεται να αθροιστεί κάπου, ούτε έχει τα βασικά συστατικά ενός κόμματος με μέλλον: ηγεσία, ιδεολογία και πολιτική.
Τσαλαβουτάει στις εξελίξεις ανάλογα με τις κατευθύνσεις που παίρνει η Φώφη από το επιτελείο της και τους εκτός κόμματος μιντιακούς και οικονομικούς κύκλους που την στήριξαν.
Οι πρώτοι που αντιλαμβάνονται ότι προχωρούν στο άγνωστο χωρίς βάρκα και χωρίς ελπίδα, είναι οι βουλευτές, στις γραμμές των οποίων, πλην του Κ. Σκανδαλίδη, δεν υπάρχουν πρόσωπα με πολιτική πείρα και ιστορικό κομματικό βάρος, για να παίξουν ρόλο «δελφίνου».
Επιπλέον η μεθοδευμένη απομάκρυνση του Βαγγέλη Βενιζέλου στέρησε από το Κινάλ την ευχέρεια να τονίζει την κοινοβουλευτική του παρουσία του με συγκροτημένο τρόπο.
Το αποτέλεσμα είναι να αρχίσουν οι βολιδοσκοπήσει από τη ΝΔ και τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και αντιστρόφως: βουλευτές του ΚΙΝΑΛ ανιχνεύουν το μέλλον τους είτε στον Τσίπρα, είτε στον Μητσοτάκη.
Υπάρχουν πληροφορίες ότι κάποιοι έχουν ήδη προεξοφλήσει τη μετακίνηση τους στο ένα ή στο άλλο κόμμα και από αυτή την άποψη η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΙΝΑΛ -συμπεριλαμβανομένων των ευρωβουλευτών του- είναι απλώς χώρος διαπραγμάτευσης.
Η πληροφορία ότι η Φώφη Γεννηματά ετοιμάζεται να αποχωρήσει- για να εξασφαλίσει την ελάχιστη δυνατή προσωπική υστεροφημία- συμπληρώθηκε με την κοινοποίηση της συνάντησης του Κώστα Γείτονα με τον Αλέκο Φλαμπουράρη.
Σε πολλούς δημιούργησε την εντύπωση ότι η «Ομάδα Γεννηματά» υιοθετεί τη μέθοδο του… Δικαιόπολι.
Όπως ξέρουμε από τους «Αχαρνής» του Αριστοφάνη το 425 π.Χ., έκτη χρονιά του Πελοποννησιακού Πολέμου, αποφάσισε τη σύναψη χωριστής ειρήνης με τους Σπαρτιάτες.
Η διαπραγμάτευση ειρήνης των Γεννηματικών με τον ΣΥΡΙΖΑ θεωρείται από πολιτικούς παρατηρητές, ως κίνηση διάσωσης αυτής της ομάδας.
Ό,τι απομείνει από το ΚΙΝΑΛ -είτε φύγει η Φώφη είναι μετέχει σε πρόωρες εκλογές με απλή αναλογική-, θα περάσει στον Νίκο Ανδρουλάκη, αφού ο Παύλος Γερουλάνος έδειξε ότι δεν έχει κομματικές προσβάσεις και η Ομάδα Παπανδρέου μάλλον δεν ενδιαφέρεται.
Καθώς στον Ανδρουλάκη αποδίδεται διάθεση σύμπραξης με τον ΣΥΡΙΖΑ -αν δεν έχει ήδη επαφές- οι συνεργάτες της Φώφης αισθάνονται μετέωροι. Κατά τα φαινόμενα ανέλαβε ο πολύπειρος Κ. Γείτονας να διαπραγματευτεί το μέλλον τους στο κόμμα του Αλέξη Τσίπρα. Στη μετά Φώφη εποχή δεν θα έχουν τύχη στο κόμμα, αν υπάρχει κόμμα.
Στο βαθμό που θα εδραιωθεί αυτή η εντύπωση, θα επιταχυνθούν και οι κινήσεις βουλευτών και κομματικών στελεχών είτε προς τον Τσίπρα, είτε προς τον Μητσοτάκη, συνεργάτες των οποίων έχουν ήδη εκδηλώσει εκατέρωθεν ενδιαφέρον για κάποιους.
Καθώς η ανασφάλεια είναι το χαρακτηριστικό της εσωτερικής ψυχολογίας πλέον- μαζί με την εξαφάνιση κάθε στοιχείου συνοχής και συλλογικής λειτουργίας- η πιο αξιοπρεπής κίνηση εκ μέρους της Γεννηματά είναι η αυτοδιάλυση του κόμματός της.
Το βάρος μιας τέτοιας πρωτοβουλίας πέφτει στην ίδια, προσκειμένου να προλάβει τις φυγόκεντρες τάσεις και την ντροπιαστική αποδυνάμωση παραμονές εκλογών -οπότε και αν προκύψουν.
Σε κάθε περίπτωση, δεδομένου ότι οι μισοί φλερτάρουν με τον Μητσοτάκη και οι άλλοι μισοί υπολογίζουν στον Τσίπρα, η νομιμοποίηση αυτών των προτιμήσεων θα απαλλάξει το πολιτικό σύστημα από διόλου τιμητικές συναλλαγές και… αριστοφανικές σκηνές.
Όπως συνέβη με τον Χρυσοχοΐδη και την Ομάδα Βενιζέλου που το βράδυ των εκλογών ήταν στο Κινάλ και την επόμενη ορκίσθηκαν υπουργοί του Μητσοτάκη.
