Του Νίκου Φυλάγγελου
Μια σπείρα εγκληματιών, όπως τη Χρυσή Αυγή, μονάχα ο λαός “την τελειώνει”. Μια δικαστική απόφαση προφανώς και βοηθάει, αν όμως εμείς οι ίδιοι, ως ενεργοί πολίτες και ως άθροισμα κοινωνίας, δεν πάρουμε τη συνειδησιακή απόφαση να τελειώνουμε με τέτοιου είδους επικίνδυνα για τη Δημοκρατία μορφώματα, δουλειά… δεν γίνεται.
Και φυσικά δεν είναι εύκολο. Η Χρυσή Αυγή δεν μπήκε στη Βουλή στις τελευταίες εκλογές, τη νοοτροπία του… χρυσαυγίτη ωστόσο, συνεχίζεται να τη βλέπουμε στον δημόσιο βίο. Στα πολιτικά κόμματα, στα ΜΜΕ, στη δημόσια σφαίρα ευρύτερα, στα social media, στην καθημερινότητα της συμπεριφοράς μας.
Αυτός είναι ο πιο δύσκολος “χρυσαυγίτης” από τον οποίο πρέπει να απαλλαγούμε. Ο “χρυσαυγίτης” μέσα μας. Αν και όταν τα καταφέρουμε, θα έχουμε κάνει ένα σημαντικό βήμα προόδου για να αναπνεύσουμε καθαρό αέρα ως κοινωνία.
Και αν αποβάλλουμε από τον δημόσιο βίο πολιτικούς, δημοσιογράφους και λοιπές… προσωπικότητες, που συμπεριφέρονται και δημοσιολογούν ως “χρυσαυγίτες” με… προβιά Δημοκρατίας και καθωσπρεπισμού, ακόμη καλύτερα.
