Της Μαρίκας Λυσιάνθη
Όταν πριν από αρκετούς μήνες ο Κυριάκος Μητσοτάκης ξεκινούσε την αναζήτηση μιας γυναίκας για την Προεδρία της Δημοκρατίας, στο περιθώριο υποψηφιοτήτων… παρατράγουδα, όπως της Μαρίας Δαμανάκη και της Άννας Διαμαντοπούλου, είχε ακουστεί έντονα το όνομα της Μαρίας Ευθυμίου.
Μιας ταπεινής ιστορικού, με αυθόρμητη γοητεία προς το ακροατήριό της, είτε μέσα στα αμφιθέατρα, είτε σε εθνικό επίπεδο. Μιλούσε για την Ιστορία, την τόσο ευαίσθητη και… τρικυμιώδη, με σεβασμό προς την ίδια τη διαδρομή των αιώνων. Με σεβασμό προς κάθε άποψη. Αλλά και με σεβασμό στην αδιαπραγμάτευτη απόφασή της να λέει την αλήθεια, όσο το επιτρέπει η αντικειμενικότητα των πηγών. Να υπερασπίζεται την αλήθεια.
Η Μαρία Ευθυμίου δεν επελέγη τελικά για την Προεδρία της Δημοκρατίας, μια θέση που πέρασε στην Κατερίνα Σακελλαροπούλου. Το μέλλον θα δείξει αν αυτή ήταν μια τεράστια χαμένη εθνική ευκαιρία. Για να ξαναγνωριστούμε μεταξύ μας. Να μάθουμε να ακούμε και να διαβάζουμε. Να σεβόμαστε την Ιστορία μας.
Η πρόσφατη “εξέγερση” της Μαρίας Ευθυμίου για όσα την ενόχλησαν στην Επιτροπή Ελλάδα 2021 επιβεβαιώνει τη σχετική… υποψία. Αυτή η σπουδαία Ελληνίδα θα γινόταν σπουδαία Πρόεδρος της Δημοκρατίας.
