Του Νίκου Φυλάγγελου
Και φέτος, όπως και κάθε χρόνο την τελευταία δεκαετία, γινόμαστε μάρτυρες του ίδιου ηθικού και αισθητικού αίσχους.
Μια Αθήνα παραδομένη στους αναρχικούς, στους μπαχαλάκηδες, σε όσους αναζητούν αφορμή για να ξεσπάσουν και να εκτονώσουν τα προσωπικά αδιέξοδά τους στη δημόσια περιουσία.
Να ετοιμαζόμαστε να καταγράψουμε επεισόδια, καταστροφές, άρση μιας κατ’ επίφαση κανονικότητας.
Η Αστυνομία στο πόδι, τα κανάλια επίσης, τα social media ακόμη περισσότερο.
Κι όμως, είναι προφανές ότι έτσι αμαυρώνεται η μνήμη αυτού του νέου παιδιού.
Το λέει και η ίδια η μητέρα του Αλέξη Γρηγορόπουλου.
Που να καταλάβουν όμως.
Ή μάλλον… κάνουν ότι, δεν καταλαβαίνουν.
