Του Μανώλη Κομνηνού
Με μια συγκινητική ανάρτηση στην προσωπική σελίδα του στο Facebook, ο Διονύσης Θανάσουλας τίμησε τη μνήμη του Θέμου Αναστασιάδη, στην επέτειο της απώλειας του ιδρυτή του “Πρώτου Θέματος”.
Ο καλός δημοσιογράφος σημείωσε χαρακτηριστικά:
“Δεν ήταν Τετάρτη, ήταν Τρίτη και δεν ήταν πρωί, είχε βραδιάσει και έκανε κρύο. Λίγο μετά τις οχτώ και μισή πέρυσι 22 του Γενάρη, μια περίεργη ατμόσφαιρα και μια ασυνήθιστη βραδινή σύσκεψη μας προϊδέασε ότι κάτι συμβαίνει.
Λίγο αργότερα μας ειδοποίησαν ότι διακτινίστηκες σε μια «μαύρη τρύπα» του γαλαξία, φευγάτος από εδώ….
Είχα να σε δω μήνες, ήξερα ότι πάλευες, παρόλο που γνώριζες ότι δεν θα νικήσεις αυτό το καταραμένο χτικιό που σε χτύπησε.
«Ο Θέμος πέθανε» μας είπαν και τα μάτια μου άρχισαν να τρέχουν ασυναίσθητα, χωρίς να μπορώ να σταματήσω αυτές τις πικρές σταγόνες που αυλάκωναν το πρόσωπο μου.
Έκλαψα πολύ εκείνο το βράδυ όπως έκλαψαν όλοι στην εφημερίδα, άλλος μόνος του, άλλοι αγκαλιασμένοι, χαμένοι στην θλίψη και σε σκέψεις.
Σκέψεις για όσα ζήσαμε μαζί σου, εγώ από το καλοκαίρι του 2006, όταν ξεκίνησα στο «Πρώτο Θέμα» και όταν κατάλαβες ότι παθιάζομαι με πήγες τραίνο.
Δεν ήσουν ποτέ εκδότης με την συνήθη έννοια του όρου κι αυτό είναι κάτι που δεν μπορούν να το νοιώσουν όσοι δεν δούλεψαν μαζί σου.
Σε θυμάμαι στα παλιά γραφεία που ερχόσουν και «χυνόσουν» σε έναν καναπέ που είχα απέναντι από το δικό μου κι αρχίζαμε τις κουβέντες.
Σχεδόν κάθε φορά πέρα από τις ιστορίες και τα γέλια «έβγαζες» θέμα και άρχιζε το τρέξιμο να ψάξεις, να βρεις, να διασταυρώσεις.
Πέρασες πολλά, άκουσες τα μύρια όσα, αλλά όσοι δεν σε ήξεραν και δεν σε γνώριζαν δεν θα καταλάβουν ποτέ γιατί ήσουν το καλύτερο αφεντικό που είχα σε αυτή την δουλειά.
Δεν χρειάζεται να καταλάβουν άλλωστε…
Μου φτάνει που ξέρω εγώ Θέμο….”.
