Της Μαρίκας Λυσιάνθη
Μεταξύ μας, λίγοι διατηρούν αμφιβολίες για το… τι περίεργο συνέβη στις βουλευτικές εκλογές του 2000, και το ΠΑΣΟΚ του Κώστα Σημίτη κατάφερε να επικρατήσει οριακά της Νέας Δημοκρατίας του Κώστα Καραμανλή.
Μόνο τα… καλοταϊσμένα “ορφανά” του “καταλληλότερου”, που σεργιανίζουν έκτοτε σε όλα τα κόμματα, ώστε να διατηρούν την πρόσβασή τους στη νομή της εξουσίας, αρνούνται τη σχετική συζήτηση.
Κατανοητό. Όταν έχεις τακτοποιήσει… γενιές της οικογένειάς σου, χάρη στο τανγκό της εποχής Σημίτη με τη διαφθορά και τη διαπλοκή, είναι προφανές ότι, μόνο… θαυμασμό και λατρεία εξωτερικεύεις για τον πρώην πρωθυπουργό.
Εις υγείαν των… κορόιδων, άλλωστε.
Ωστόσο, η πρόσφατη κατάθεση του Θόδωρου Τσουκάτου για το σκάνδαλο της Siemens, φώτισε κατά τρόπο αδιαμφισβήτητο το… δια ταύτα της εκλογικής αναμέτρησης του Απριλίου του 2000.
Σύμφωνα με τον “στρατηγό” του Κώστα Σημίτη, “νοικιάστηκε όποιο αεροπλάνο δεν πετούσε εκείνη την ημέρα στον ουρανό, όποιο πλοίο δεν κινούνταν στη Μεσόγειο και όλα μα όλα τα λεωφορεία της χώρας”, για να μεταφερθούν ψηφοφόροι. Του ΠΑΣΟΚ. Του Σημίτη.
Οι εκλογές κρίθηκαν για μερικές δεκάδες χιλιάδες ψήφους.
Ο “καταλληλότερος” βρέθηκε και πάλι στο Μέγαρο Μαξίμου.
Η διαπλοκή πήρε όλα τα μεγάλα έργα με απευθείας αναθέσεις.
Και τέθηκαν οι βάσεις για τη χρεοκοπία της χώρας το 2010.
Για να καταλαβαινόμαστε, δηλαδή…
