Γράφει ο Γιώργος Χαρβαλιάς
Πηγή: εφημερίδα “Δημοκρατία”
Το απίστευτο αλαλούμ με τις περικοπές μισθών και συντάξεων που κρίνονται κατόπιν εορτής αντισυνταγματικές, δημιουργώντας αναδρομικές αξιώσεις δισεκατομμυρίων ευρώ από τους θιγόμενους, καταδεικνύει την απίστευτη προχειρότητα, ελαφρότητα και αναλγησία με τις οποίες νομοθετήθηκαν και εγκρίθηκαν από το κοινοβουλευτικό σώμα κοινωνικές αγριότητες στον βωμό των «μεταρρυθμίσεων».
Ηταν τέτοια η αγωνία των μνημονιακών κυβερνήσεων να ικανοποιήσουν τους δανειστές που τις ανάγκαζε να επιβάλλουν με νομοθετικές ρυθμίσεις-εξπρές ακραίες αντεργατικές επινοήσεις και βάναυσες στερήσεις εισοδημάτων, που υπό άλλες συνθήκες θα απαιτούσαν στρατιωτικό νόμο… Τα απίθανα αυτά νομοθετήματα, που πολύ συχνά υπαγορεύονταν με «mails» από τις Βρυξέλλες ή το Βερολίνο, δεν έμπαιναν καν σε διαδικασία διερεύνησης ως προς την αντισυνταγματικότητα συγκεκριμένων διατάξεων και εγκρίνονταν από ισχνές πλειοψηφίες «προθύμων» της Βουλής, οι οποίοι σπάνια διάβαζαν αυτά που ψήφιζαν.
Σήμερα, πέντε, έξι, ακόμη και εννιά χρόνια μετά, έρχονται δικαστές που κρίνουν τις εμπνευσμένες αυτές «μεταρρυθμίσεις» παράνομες μαζί με κύματα ομαδικών αγωγών προς το Δημόσιο που πράγματι συνιστούν δημοσιονομική «βόμβα». Μέσα από μία ατέρμονη, αντιφατική, ακόμη και αλληλοαναιρούμενη δικαστική διαδικασία ουδείς γνωρίζει ποιες θα είναι οι τελικές αποφάσεις για όλες αυτές τις νομικές αξιώσεις μισθωτών και συνταξιούχων. Και ασφαλώς ουδείς μπορεί να μαντέψει πώς το κράτος θα ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις του, στην περίπτωση που κληθεί να επιστρέψει τέτοια ποσά και μάλιστα αναδρομικά.
Πληρώνουμε, λοιπόν, πολιτικούς που φτιάχνουν νομοθετήματα στο πόδι καθ’ υπαγόρευσιν ξένων εντολέων, βουλευτές ασυνείδητους που ψηφίζουν αντισυνταγματικά τερατουργήματα και ανώτατους δικαστές που στηρίζουν την ιεραρχική εξέλιξή τους σε κομματικές προτιμήσεις, αλλά αποφεύγουν να σηκώσουν το τηλέφωνο και να πουν στους πολιτικούς: «Ρε, τι κάνετε εκεί; Θα εκπέσουν αυτά που νομοθετείτε και θα τρέχουμε…».
Και όλα αυτά με έναν ρυθμό απόδοσης στην απονομή Δικαιοσύνης πραγματικά απελπιστικό. Καθυστερήσεις τραγικές, ασύλληπτες, με ένα ατελείωτο χαρτοβασίλειο, νταλίκες να μεταφέρουν τους φακέλους με τις δικογραφίες και δικαστικούς λειτουργούς μπαϊλντισμένους, κακοπληρωμένους και εν τέλει αδιάφορους.
Το έχω ξαναγράψει και το πιστεύω ακράδαντα. Αν οι δανειστές ενδιαφέρονταν έστω και στο ελάχιστο για την προκοπή αυτής της χώρας θα ξεκινούσαν τη «μεταρρύθμιση» από τη λειτουργία της Δικαιοσύνης. Ομως, το βέβαιο είναι ότι δεν δίνουν δεκάρα. Θέλουν την ελληνική Δημόσια Διοίκηση οπισθοδρομική και αργοκίνητη, διεφθαρμένη σε όλες τις βαθμίδες και εν τέλει απόλυτα χειραγωγήσιμη για να εξυπηρετεί τις δικές τους επιδιώξεις. Οι ξένοι θα επιλέξουν λοιπόν σε ποιον θα πέσει ο κλήρος της «δημοσιονομικής βόμβας» και μαζί με αυτόν ο επόμενος μνημονιακός… κορσές.
