Γράφει ο Τάσος Παππάς
Πηγή: efsyn.gr
Ταξίδι στη Μόσχα και συνάντηση με τον Βλαδίμηρο Πούτιν. Επίσκεψη της καγκελαρίου Μέρκελ στην Αθήνα, έπαινοι για τις επιδόσεις της ελληνικής οικονομίας και τη Συμφωνία των Πρεσπών. Ταξίδι στην Αγκυρα, συνάντηση με τον Τούρκο πρόεδρο Ταγίπ Ερντογάν και στη συνέχεια στη Χάλκη – ο πρώτος Ελληνας εν ενεργεία πρωθυπουργός.
Απονομή του βραβείου «Ewald von Kleist» από τον συντηρητικό πρωθυπουργό της Βαυαρίας Μάρκους Σέντερ (θα έχει γυρίσει το μάτι του Βέμπερ που θεωρεί τον Τσίπρα νεοκομμουνιστή, αντιευρωπαίο) και αποθέωση από ηγέτες της Δύσης για την τόλμη του να προχωρήσει στη λύση του προβλήματος με τη γειτονική χώρα. Υποψήφιος για Νόμπελ Ειρήνης μαζί με τον ομόλογό του της Βόρειας Μακεδονίας, Ζόραν Ζάεφ. Αλλεπάλληλες συναντήσεις με τους ηγέτες της Κύπρου, του Ισραήλ, της Αιγύπτου για αξιοποίηση του ενεργειακού πλούτου. Σύσφιγξη των σχέσεων με τις βαλκανικές χώρες, επιμελής προσπάθεια για τη δημιουργία μετώπου με τις χώρες του ευρωπαϊκού Νότου, παρεμβάσεις κατόπιν επίσημων προσκλήσεων στις συνόδους του ευρωπαϊκού σοσιαλιστικού κόμματος, διθυραμβικά σχόλια από διεθνούς εμβέλειας συστημικά μέσα ενημέρωσης.
Διόλου ευκαταφρόνητος απολογισμός μερικών μηνών για έναν πολιτικό ηγέτη ο οποίος, σύμφωνα με την εγχώρια αντιπολίτευση και τα φιλικά της δίκτυα, είναι απομονωμένος στη διεθνή σκηνή, έχει καταστρέψει τη χώρα, ξεπούλησε τη Μακεδονία, ακολουθεί πολιτική κατευνασμού απέναντι στον προαιώνιο εχθρό της πατρίδας, είναι ο χειρότερος πρωθυπουργός από την ίδρυση του ελληνικού κράτους, ο μεγαλύτερος ψεύτης που έβγαλε η Ελλάδα από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, διοικεί την πιο ανίκανη κυβέρνηση της μεταπολίτευσης, είναι βαρίδι και ντροπή για την Αριστερά, πρέπει να ταπεινωθεί εκλογικά και να πάει από κει που ήρθε. Τις δύο εικόνες χωρίζουν σινικά τείχη.
Η πρώτη σχηματίζεται από τα «μπράβο» των ξένων, η δεύτερη από τα «ανάθεμα» της αντιπολίτευσης. Τι συμβαίνει εδώ; Μήπως ισχύει αυτό που φέρεται να έχει πει ο πάπας του ελληνικού αστισμού Κωνσταντίνος Καραμανλής, «έξω πάμε καλά, μέσα είναι το πρόβλημα»; Μήπως ισχύει αυτό που αποδίδεται στον ηγέτη της μπολσεβικικής επανάστασης Β.-Ι. Λένιν, «όταν σε επαινεί ο αντίπαλος ψάξε να βρεις το λάθος σου», με την έννοια ότι αυτοί που επιδαψιλεύουν φιλοφρονήσεις στον Τσίπρα είναι οι κακοί δυτικοί, δεξιοί και ιμπεριαλιστές, με τους οποίους ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν μέχρι τον συμβιβασμό του Ιουλίου του 2015 σε ανειρήνευτη σύγκρουση; Το θέμα είναι αν κερδίζεις εκλογικές μάχες μόνο με τα καλά λόγια των ξένων και τις επιτυχίες στην εξωτερική πολιτική.
Πολύτιμη προστιθέμενη αξία είναι που παράγει οφέλη σε βάθος χρόνου, αλλά δεν αρκεί. Επηρεάζονται θετικά κυρίως οι μετριοπαθείς ψηφοφόροι γιατί αυτοί προτιμούν τη σταθερότητα και την ασφάλεια από τις περιπέτειες σε αχαρτογράφητα νερά. Οι εκλογές όμως θα κριθούν στα πεδία της οικονομίας και της δημοκρατίας. Θα κατισχύσει η παράταξη που θα μπορέσει να εγγυηθεί ότι το μέλλον δεν θα είναι μεσίστιο και θα δεσμευτεί για ενίσχυση του εισοδήματος των εργαζομένων, σταθερές δουλειές με αξιοπρεπείς αμοιβές, περιορισμό των ανισοτήτων και προστασία της δημοκρατίας από την ακροδεξιά απειλή.
Ανάγωγα
Για τα 16 δισ. δραχμές του Τσουκάτου βούβα. Για τις ποινικές διώξεις κατά των πρώην διοικητών της Αγροτικής Τράπεζας (2002-2005), της τράπεζας που έδινε δανεικά και αγύριστα στο ΠΑΣΟΚ και στη Ν.Δ. την εποχή της ισχυρής Ελλάδας, εκκωφαντική σιωπή. Για το καταναλωτικό δάνειο του Πολάκη βγήκατε στα κεραμίδια. Η αποθέωση της αμεροληψίας.
