Γράφει ο Νίκος Ελευθερόγλου
Πηγή: εφημερίδα “Δημοκρατία”
Είχα βρεθεί σε αρκετές τηλεοπτικές αναμετρήσεις με στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ. Και εκεί διαπίστωνα, ακόμη και προτού προχωρήσει η Συμφωνία των Πρεσπών, ότι δεν καταλάβαιναν ποια νάρκη ήταν έτοιμοι να πατήσουν.
Δεν είχαν συνειδητοποιήσει ότι ένας λαός που έχει δεχτεί μια σειρά από… καρπαζιές από τους ισχυρούς της Ευρώπης έψαχνε μια σανίδα σωτηρίας για να κρατηθεί. Ηταν ο ελληνικός λαός ένας λαός που ζούσε τις συνέπειες ενός πολέμου, που με θλίψη και οργή διαπίστωνε ότι αυτή η Ευρώπη της αλληλεγγύης που του υπόσχονταν μετατρεπόταν σε μια Ευρώπη τιμωρό και του στερούσε τα όνειρα και την ελπίδα.
Αυτό είχε εξοργίσει και θυμώσει πολλούς. Οι σημερινοί κυβερνώντες πίστεψαν ότι όλη αυτή η οργή ήταν θέμα οικονομικό. Γι’ αυτό και έστρεψαν την προσοχή τους στο πώς θα βελτιώσουν νούμερα και αριθμούς. Πώς θα δώσουν επιδόματα στους αδυνάμους, ελπίζοντας ότι έτσι θα βελτιώσουν τα πράγματα τόσο για τους ίδιους όσο και για τους πολίτες.
Δεν κατάλαβαν όμως ότι σε αυτήν την εποχή που ζούμε οι εκλογές δεν κρίνονται στην οικονομία. Σε έναν λαό που έχει υποστεί την απαξίωση εν σώματι η οικονομία είναι ένα από αυτά που τον απασχολούν.
Στις εποχές της κρίσης τα ταυτοτικά στοιχεία και η υπερηφάνεια αποτελούν ίσως από τους σημαντικότερους παράγοντες που καθορίζουν την κρίση των πολιτών. Και σε αυτό το σημείο ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έδειξε ότι διαθέτει ανακλαστικά. Χειρίστηκε όλο το ζήτημα του Σκοπιανού με αυτοκτονικό τρόπο. Υπέκυψε στους χειρισμούς του πρώην υπουργού Εξωτερικών Νίκου Κοτζιά και έκανε το ένα λάθος μετά το άλλο.
Δεν έκανε κανέναν διάλογο με τα κόμματα. Δεν αναζήτησε συμμαχίες. Δεν ενημέρωσε κανέναν για τις προθέσεις και τις αποφάσεις του. Δεν απευθύνθηκε στον λαό για να τον ακούσει. Εγκλωβίστηκε στον στόχο της λύσης, αλλά δεν ερμήνευσε σωστά το αίσθημα της κοινωνίας.
Ακόμη και καλόπιστα να δούμε τις προθέσεις του, δεν μπορούμε να δώσουμε λογική εξήγηση για τους χειρισμούς του. Ακόμη και η λογική που είχε να χαρακτηρίσει συλλήβδην φασίστες όσους διαμαρτύρονταν στα συλλαλητήρια για το όνομα ήταν ακόμη ένα λάθος τακτικής, αλλά και στρατηγικής.
Μπορεί στον ΣΥΡΙΖΑ του 3% το θέμα της Μακεδονίας να μη σήμαινε τίποτα. Αλλά στον ΣΥΡΙΖΑ του 36% είναι εντελώς διαφορετικά τα πράγματα. Δεν το μέτρησαν σωστά και όσα συνέβησαν στις παρελάσεις ήταν τα επίχειρα της έλλειψης σεβασμού στις ευαισθησίες ενός μεγάλου τμήματος της ελληνικής κοινωνίας.
Φοβούμαι ότι στην κυβέρνηση, περπατώντας στο… ναρκοπέδιο, πάτησαν τη νάρκη. Το ένα το πλήγμα είναι μοιραίο ότι θα φανεί στην κάλπη. Θα έλεγα όμως στους πανηγυρίζοντες από τα παθήματα του ΣΥΡΙΖΑ να μην ανοίγουν… σαμπάνιες. Εάν θεωρούν ότι μόνο με αυτό θα κερδίσουν τις εκλογές, πλανώνται. Από τις εξελίξεις στο Σκοπιανό δεν είναι αυτοί οι μεγάλοι κερδισμένοι.
Γι’ αυτό ας μην εφησυχάζουν καθήμενοι πάνω στις δάφνες των παρελάσεων. Ας ξυπνήσουν και ας χαράξουν εθνική στρατηγική. Οι κραυγές και οι διαμαρτυρίες είναι ικανές να ανατρέψουν τον αντίπαλο. Αυτό δεν σημαίνει ότι είναι ικανές και αναγκαίες για να σε φέρουν και να σε κρατήσουν στην εξουσία. Και αυτό οφείλουν να το γνωρίζουν.
Διότι στις εξέδρες των επισήμων αργά ή γρήγορα θα καθίσουν κι αυτοί. Για αυτό το ξαναλέμε: Ας μην εφησυχάζουν. Δεν κέρδισαν ακόμη τις εκλογές.
