Γράφει ο Μπάμπης Παπαδημητρίου
Πηγή: kathimerini.gr
Σαστισμένος μοιάζει, τις τελευταίες ημέρες, ο κ. Τσίπρας. Υιοθετεί ρετρό πολιτικό λόγο. Μια ασυνάρτητη επιστροφή στις ρίζες τής «Αριστεράς των κινημάτων». Θυμάται συναισθηματικά στοιχεία μιας κοινωνικής και πολιτικής μειοψηφίας. Που πιστεύει πως διαθέτει θεόπεμπτο ηθικό πλεονέκτημα έναντι όλων ημών. Μπερδεμένα πράγματα.
Είμαστε στον πέμπτο, ημερολογιακά, χρόνο διακυβέρνησης υπό τον κ. Τσίπρα. Η δημοκρατία μας πέρασε ορισμένες πολύ σκοτεινές φάσεις. Διαδοχικά, η κυβέρνηση στηρίχθηκε από: Ακραίους αριστερούς. Διαπρύσιους εχθρούς της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Υπερασπιστές του «εθνικού» νομίσματος. Εχθρούς του ευρωνομίσματος. Ακροδεξιούς. Εθνικιστές. Αντικαπιταλιστές. Ρωσόφιλους. Δικηγόρους των μπαχαλάκηδων. Απομονωτιστές. Φαιδρές προσωπικότητες. Αφερέγγυους πολιτικάντηδες. Κομματικά στρατιωτάκια. «ΟΦΑ» και καρεκλοκένταυρους. Συνεχίστε κατά βούληση…
Καμία συνοχή. Σε ένα ρημαγμένο πολιτικό πλαίσιο. Χωρίς πλατφόρμα προγραμματικής σύγκλισης. Με τη «βάση» να μην πλησιάζει τα κομματικά γραφεία. Με ολοένα μικρότερη εκπροσώπηση στα συνδικαλιστικά και επαγγελματικά σωματεία. Με συνεννοήσεις μικρών συμφερόντων που εκμεταλλεύονται την ισχύ και το χρήμα του κράτους, σε μικρή ή μεγαλύτερη κλίμακα.
Κι όλο αυτό, ο Αλέξης Τσίπρας, με θαυμαστή είναι αλήθεια υπομονή, προσπαθεί να το παρουσιάσει ως ενιαία παράταξη ικανή μάλιστα να κυβερνήσει τη χώρα για άλλα τέσσερα χρόνια: μέχρι το τέλος του 2023.
Απευθυνόμενος προχθές στους διορισμένους βουλευτές του, ο κ. Τσίπρας χρησιμοποιούσε όσο πιο συχνά του ερχόταν τη λέξη «ελίτ». «Αναρωτιούνται οι γραφιάδες της ελίτ». «Ολοι ξέρουν ποιος έφταιξε: τα δωράκια στις ελίτ, που μας έκαναν τελευταία χώρα στην Ευρώπη στα κρατικά έσοδα για 20 συνεχόμενα χρόνια». «Ο Μητσοτάκης και οι συνεργάτες του είναι εκπρόσωποι και εκφραστές της ελίτ». «Μεγάλη νίκη της προόδου έναντι της συντήρησης, της Ελλάδας των πολλών έναντι της Ελλάδας των ελίτ». «Δεν είναι μόνο η ελίτ του σαλονιού, είναι και το παρακράτος του λιμανιού». «Ποιος κρύβεται πίσω από την κουρτίνα; Για να μη μασάμε τα λόγια μας, όχι μόνο οι ελίτ αλλά και ό,τι πιο λούμπεν έχει βγάλει ο ελληνικός καπιταλισμός».
Το τελευταίο είναι δανεικό από τις «σινδονιάδες» των δολοφόνων της 17Ν, όταν σκότωσαν τον Αγγελόπουλο και τον Αθανασιάδη-Μποδοσάκη. Εχουν εντυπωθεί στην ανατρεπτική κουλτούρα που ταράζει το υποσυνείδητο του Αλέξη, το οποίο έχει «τρομάξει» από το μέγεθος της προδοσίας του.
