Η επέτειος της ημέρας που… έσπασε τον τροχό της Ιστορίας

 

Ακριβώς μια μέρα πριν την επέτειο της Συνωμοσίας της Πυρίτιδας… Πόσο χιούμορ πια, αυτό το ατίθασο θηλυκό που λέγεται Ιστορία… Πριν ξημερώσει η 5η Νοεμβρίου του 2008, η Πολιτεία του Οχάιο στις ΗΠΑ ταχυδρομούσε στην Ιστορία των εθνών, ένα μήνυμα που θα έκανε ακόμη και τον “πατέρα του αμερικανικού έθνους”, τον Αβραάμ Λίνκολν, να συγκινηθεί…

Ο Μπαράκ Χουσεϊν Ομπάμα γινόταν ο πρώτος Αφρο-Αμερικανός Πρόεδρος στην Ιστορία της μοναδικής υπερδύναμης που μας κληρονόμησε ο Ψυχρός Πόλεμος. Ένας χαρισματικός δικηγόρος από το Ιλινόις, ανάγκασε το Σικάγο, την πόλη στην οποία ανδρώθηκε, να μεταμφιεστεί, έστω για λίγο, σε δική του πόλη, από “πόλη του Μάικλ Τζόρνταν”.

Η εξέγερση της σιωπηλής πλειοψηφίας ήταν εκκωφαντική. Ο Μπαράκ Ομπάμα, με πολιτικό ταίρι τον Τζο Μπάιντεν, έφτασε στο 52,9%, έναντι 45,7% που συγκέντρωσε ο συμπαθής και αξιοπρεπής Τζον ΜακΚέιν, φορτωμένος με το προεδρικό χρίσμα του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος, και έχοντας ως υποψήφια Αντιπρόεδρο την… αφόρητη Σάρα Πέιλιν.

Στο σκέλος των ψήφων ωστόσο, η ηχώ της επικράτησης Ομπάμα ήταν συγκλονιστική. Η διαφορά του από τον ΜακΚέιν έφτασε σχεδόν στα 10 εκατομμύρια ψήφους, με τον υποψήφιο του Δημοκρατικού Κόμματος να φτάνει λίγο πριν από τα 70 εκατομμύρια. Τόσοι ήταν οι Αμερικανοί που έβλεπαν στο πρόσωπό του τον “προφήτη της Αλλαγής”. Εκείνον που θα έπαιρνε τη σκυτάλη από τον Μάρτιν Λούθερ Κινγκ και τον Ρόμπερτ Κένεντι, για να εκφράσει την “ξεχασμένη κοινωνία”.

Μετά από 8 χρόνια στο Οβάλ Γραφείο, η διακυβέρνηση Ομπάμα αποδείχτηκε κατώτερη εκείνων των ασυγκράτητων προσδοκιών. Η ουσία ωστόσο, δεν αλλάζει. Το βράδυ της 4ης Νοεμβρίου του 2008, έσπασε ο τροχός της Ιστορίας. Οι ιδέες άλλωστε, είναι αλεξίσφαιρες…

Μετά από 15 χρόνια, η ελπίδα συνεχίζει να δίνει τη συνειδησιακή μάχη απέναντι στο μίσος και τον φόβο. Δεν υπάρχει άλλωστε τίποτα ισχυρότερο από μια όμορφη ιστορία, που σεργιανίζει στις καρδιές των ανθρώπων.

We’ ve come too far, to turn back now…

Του Μάνου Οικονομίδη

Twitter@EmOikonomidis

 

Best Of

Κωστής Χατζηδάκης: Η Αντιπολίτευση δεν νοιάζεται για τα θύματα, αλλά για τις δημοσκοπήσεις

«Ο αντιπολιτευτικός οίστρος οδηγεί σε μία απεγνωσμένη και έξαλλη...

Προλαβαίνει ο Μητσοτάκης να… κλωνοποιήσει τον Βορίδη;

Ο πρόλογος της κοινοβουλευτικής διαδικασίας της συζήτησης της πρότασης...

Προκόπης Παυλόπουλος: Να διαδραματίσει η Ευρώπη τον ρόλο που της αναλογεί

Στην ομιλία του με τίτλο «Πρόσφατες εξελίξεις της Μεταναστευτικής...

Κωστής Χατζηδάκης: Το μεταρρυθμιστικό έργο μας συνεχίζεται

Από το Γραφείο Τύπου του Υπουργείου Εθνικής Οικονομίας και...

Newsletter



spot_img

Δείτε επίσης...

Τρεις παραιτήσεις που προκάλεσαν (βαθιά) ρωγμή στον καθρέφτη (του πυρήνα της εξουσίας)

Στην αδιατάραχτη Δημοκρατία στην οποία συμβιώνουμε εδώ και πέντε...

Νίκος Μπογιόπουλος: Το Βατερλό της κυβέρνησης

Του Λάζαρου Καλλιανιώτη   Με ανάρτηση στον προσωπικό λογαριασμό του στο...

Λευτέρης Κουσούλης: Τα Τέμπη είναι κρατικό έγκλημα

Του Λάζαρου Καλλιανιώτη   Με ανάρτηση στον προσωπικό λογαριασμό του στο...

Άρης Πορτοσάλτε: Μια ομάδα μόνος του ο Κυριάκος Μητσοτάκης

Γράφει ο Άρης Πορτοσάλτε Πηγή: liberal.gr   Ήθελα να δω τον Πρωθυπουργό...
Μάνος Οικονομίδης
Μάνος Οικονομίδης
Ο Μάνος Οικονομίδης είναι δημοσιογράφος. Σύμβουλος στρατηγικής και επικοινωνίας

Τρεις παραιτήσεις που προκάλεσαν (βαθιά) ρωγμή στον καθρέφτη (του πυρήνα της εξουσίας)

Στην αδιατάραχτη Δημοκρατία στην οποία συμβιώνουμε εδώ και πέντε δεκαετίες, η Προεδρευόμενη διάσταση του πολιτεύματός μας έχει πρωθυπουργικό αποτύπωμα. Ειδικά μετά τη Συνταγματική Αναθεώρηση του...

Διονύσης Μαρίνος: Κρυφός πόθος ενός συγγραφέα είναι να διαπιστώνει πως προηγούμενα βιβλία του ζουν ακόμη, αντέχουν στον καιρό

Του Λάζαρου Καλλιανιώτη   Στο αποτύπωμα ιδεών που αφήνει κάθε βιβλίο, αναφέρθηκε ο καλός δημοσιογράφος και συγγραφέας Διονύσης Μαρίνος. Με ανάρτηση στους προσωπικούς λογαριασμούς του στα social...

Νίκος Μπογιόπουλος: Το Βατερλό της κυβέρνησης

Του Λάζαρου Καλλιανιώτη   Με ανάρτηση στον προσωπικό λογαριασμό του στο Twitter, ο Νίκος Μπογιόπουλος σχολίασε όσα διαδραματίστηκαν στη Βουλή, στο πλαίσιο αλλά και στο περιθώριο...