Έτσι όπως τον έχουμε αντιληφθεί τα τελευταία χρόνια της δημόσιας παρουσίας του, ακούστηκε τόσο λογικό και αναμενόμενο ότι κατεβαίνει και στη μάχη των εθνικών εκλογών στον Βόρειο Τομέα της Β’ Αθηνών.
«Έδωσα τη μεγάλη μάχη στις Ευρωεκλογές, και χαίρομαι που συμμετείχα στη νίκη ενάντια στον λαϊκισμό, ο οποίος κατά τη γνώμη μου ηττήθηκε συνολικά. Δεν ήταν μόνο η ήττα του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και η εξαέρωση των ΑΝΕΛ, και ότι η Χρυσή Αυγή έχασε τα 2/3 των ψηφοφόρων της. Σημαίνει ότι η Ελλάδα αφήνει κάποια πράγματα πίσω της. Νομίζω ότι η ελληνική κοινωνία δείχνει σημάδια ωρίμανσης μέσα από την πυράκτωση της κρίσης…
Συμμετέχω σε αυτή τη δεύτερη μάχη, γιατί πρέπει να ολοκληρωθεί το βήμα με ασφάλεια και σταθερότητα, για να μην μπει η χώρα σε περιπέτεια. Πιστεύω ότι μια μεγάλη νίκη της Νέας Δημοκρατίας είναι προϋπόθεση, αλλά από μόνη της δεν αρκεί. Πρέπει να καταλάβουμε συνολικά ως κοινωνία ότι ζούμε σε μια νέα εποχή και χρειάζεται να επανεξετάσουμε δομές και αξίες με τις οποίες πορευτήκαμε τα προηγούμενα σαράντα χρόνια».
Οι πολιτικοί είναι αυτοί που πρέπει, πρώτα, να δείξουν ότι αντιλαμβάνονται τη σοβαρότητα της κατάστασής μας. Μικρό δείγμα σε αυτή την κατεύθυνση είναι η δήλωση Μητσοτάκη, ότι δεν θα κλείσει η Βουλή για καλοκαίρι.
Συμφωνώ απόλυτα. Δεν υπάρχει καθόλου χρόνος για χάσιμο. Αλίμονο αν η Νέα Δημοκρατία έρθει στην εξουσία ως μια συμβατική κυβερνητική εναλλαγή. Πρέπει να έρθει, έτσι το πιστεύει και ο Κυριάκος Μητσοτάκης, ως φορέας μιας βαθιάς πολιτικής αλλαγής. Σε αυτό το «βαθιά», είναι που θέλω να συμμετέχω. Δεν κατεβαίνω απλά για να είμαι στη Βουλή. Είμαστε μια κοινωνία που δυσκολεύεται να προσαρμοστεί στον 20στό αιώνα, την ίδια ώρα που ο υπόλοιπος κόσμος τρέχει και «αγκαλιάζει» εξελίξεις του 21ου αιώνα, που εμείς, ακόμα, δεν έχουμε πάρει είδηση. Χρειάζεται μία επανάσταση αξιών. Να ξαναβρούμε την επιδίωξη της αριστείας, την αξιοκρατία αντί για τη μετριοκρατία και την πελατοκρατία που μας κράτησαν τόσο πίσω.
Σωστά. Παρά το γεγονός ότι υπάρχουν εξαιρετικές «νησίδες» αριστείας, στο τέλος, η νεολαία μας κοινωνικοποιείται με το λάθος παράδειγμα. Από την αρχή που ξεκινάει ο νέος, βλέπει γύρω του το ρουσφέτι, την αναξιοκρατία, την πελατειακή σχέση, την παραβατικότητα, που είναι μείζον θέμα στα ελληνικά πανεπιστήμια. Όλα αυτά πρέπει να τα ξαναδούμε, και οι πολίτες συνολικά να συνειδητοποιήσουν αυτή την ανάγκη και την ιστορική επιλογή που καλούνται να κάνουν στις 7 Ιουλίου. Να κάνουν επιλογές καταρχήν πολιτικές, αλλά και προσώπων. Νομίζω ότι έχουμε μια μεγάλη ευκαιρία τώρα, διότι έχουν απονομιμοποιηθεί διάφοροι μύθοι της Μεταπολίτευσης που μας ταλαιπώρησαν. Εννοώ μύθους, καταρχήν του αριστερού λαϊκισμού, τους οποίους όμως είχε υιοθετήσει συνολικά το πολιτικό σύστημα.
Ποιος τέτοιος μύθος έχει καταρριφθεί;
Του κρατισμού. Ότι το κράτος μπορεί να είναι ο μηχανισμός που θα δώσει δουλειές, θα φέρει ανάπτυξη και η καχυποψία απέναντι στην ιδιωτική πρωτοβουλία, στην επιχειρηματικότητα. Μιλάνε για νεοφιλελευθερισμό της Ευρώπης, και, από ένα σημείο και μετά, η κουβέντα είναι για γέλια. Η Ευρώπη είναι η περιοχή του πλανήτη με το μεγαλύτερο κοινωνικό κράτος και που ξοδεύει συνολικά για κοινωνική προστασία, όσα όλος ο υπόλοιπος κόσμος.
Άλλωστε, οι κατακτήσεις της Ενωμένης Ευρώπης δεν έχουν ποτέ επιτευχθεί από κυβέρνηση που να ακολούθησε το σύστημα που λέει η Αριστερά… Με όσα στραβά και να καταλογίσει κάποιος στην Ε Ε…
Απολύτως. Και η συζήτηση για τον κακό νεοφιλελευθερισμό στην Ευρώπη είναι ένα αδειανό πουκάμισο, ένα τσιτάτο, για συγκεκριμένη πολιτική στόχευση χωρίς ουσία. Οι κοινωνίες λειτουργούν με κίνητρα και αντικίνητρα. Αυτό μας απέδειξε και όλη η πορεία της Σοβιετικής Ένωσης, και του αποτυχημένου πειράματος του υπαρκτού Σοσιαλισμού. Ο πολίτης σύμφωνα με την επιστήμη, είναι ορθολογικός παίκτης. Χωρίς κίνητρα, θα κοιτάξει το κακώς εννοούμενο συμφέρον του.
Έχει ένα κουσούρι το κίνητρο: είναι ιδανικό πεδίο δράσης και του λαϊκισμού. «Κίνητρο» ήταν το «θα σκίσουμε τα μνημόνια». Άρα έχει ευθύνη και ο πολίτης να διακρίνει το σωστό κίνητρο.
Προφανώς. Και από την πλευρά της κυβέρνησης θα πρέπει να υπάρχουν οι θεσμοί, που να επιβραβεύουν την διαφάνεια, τη νομιμότητα, τη συναλλαγή πάνω από το τραπέζι. Σήμερα ο πολίτης έχει κίνητρο να εισφοροδιαφύγει. Η πολιτεία πρέπει να βάλει τέτοιο πλαίσιο που να έχει κίνητρο να εισφοροεισφέρει.
Ποια είναι η δική σας τριάδα θεμάτων, που λέτε ότι αμεσότατα πρέπει να λυθούν για την Ελλάδα;
Πρώτο είναι οι επενδύσεις. Πρέπει η Ελλάδα να γίνει ξανά ελκυστική. Δεύτερο είναι η ασφάλεια, που μπορεί άμεσα και με απτά αποτελέσματα να επιτευχθεί. Ως τρίτο θέμα θα αναφέρω δύο… από τη μία την Παιδεία, και την επαναφορά της βασικής φιλοσοφίας του νόμου Διαμαντοπούλου, με κάποιες προσαρμογές που χρειάζονται. Τα πανεπιστήμια είναι που εκπαιδεύουν την επόμενη γενιά. Από την άλλη η ηλεκτρονική διακυβέρνηση, η κατάργηση του χαρτιού στο Δημόσιο. Να μη χρειάζεται ο πολίτης να συναλλαχτεί πρόσωπο με πρόσωπο. Είναι ζωτικής σημασίας, για να απελευθερωθεί ο πολίτης.
Στους εκλογικούς καταλόγους υπάρχουν ψηφοφόροι με ημερομηνία γέννησης 2002. Κυρίως γι’ αυτά τα παιδιά θα έπρεπε να γίνονται όλα, αλλά η Ελλάδα λειτουργεί κυρίως εις βάρος τους.
Είμαστε μια υποκριτική κοινωνία. Από τη μία λατρεύει την οικογένεια και τα παιδιά της, και από την άλλη δεν κάνει τίποτα γι’ αυτά. Έχουμε τη μεγαλύτερη διαγενεακή αδικία στην Ευρώπη. Το σύνολο, σχεδόν, της κοινωνικής δαπάνης κατευθύνεται προς τις μεγάλες ηλικίες, και ελάχιστα προς τους νεότερους. Mια κοινωνία που επενδύει περισσότερο στο παρελθόν, παρά στο μέλλον. Προφανώς η κοινωνική προστασία που προσφέρουμε στους ηλικιωμένους δεν είναι επαρκής, αλλά οι νέοι είναι στην απέξω. Δεν μπορεί το αφήγημα της χώρας να είναι η δωροεπιταγή. Το αφήγημα πρέπει να είναι στραμμένο στο παρόν και στο μέλλον.
Τώρα, λοιπόν, μέσω της A.V., αναλαμβάνετε την ευθύνη προς τους ψηφοφόρους σας. Τι είναι αυτό που τους βεβαιώνετε ότι οπωσδήποτε θα αλλάξει σε αυτή τη χώρα, χωρίς δικαιολογία αναβολής;
Η ΝΔ έχει δεσμευτεί ότι απ’ τις πρώτες κινήσεις της θα είναι τα νομοσχέδια μείωσης της φορολογίας. Προσωπικά, και εφόσον επιλεγώ από τους ψηφοφόρους της ΝΔ, με ενδιαφέρουν δύο άμεσες κινήσεις, υψηλού συμβολισμού. Η αποκατάσταση της αξιοπιστίας της ΕΡΤ ως φορέα έγκυρης ενημέρωσης των πολιτών και η αναβάθμιση της, περιθωριοποιημένης σήμερα, ΑΔΙΠ (Αρχή Διασφάλισης Ποιότητας και Πιστοποίησης της Ανωτάτης Εκπαίδευσης) στα πανεπιστήμια. Με τις κινήσεις αυτές θα σηματοδοτηθεί το νέο ήθος εξουσίας της νέας κυβέρνησης. Δηλαδή η απομάκρυνση από τον κομματισμό και τη μετριοκρατία του παρελθόντος, υπέρ της λειτουργίας των δημόσιων θεσμών με αξιοκρατία και αξιολόγηση προς χάρη του δημοσίου συμφέροντος.
